KABADAYI [BXB]

29. BÖLÜM

Selam özlediniz beni biliyorum

Bir Lord klasiği gecenin sikinde bölüm atmak

-
-
-

Kafasını kaldırıp büyük binalara bakarken yanındaki kumral ile A Blok isimli site binasına yürüyorlar. Baran dudaklarını birbirine bastırmış ve boğazını temizleyerek başını eğmişti.

Kendi küçük evlerinin aksine bu büyük binalarının içerisindeki dairelerin de büyük olduğunu düşündü. Kendileri bakkala gitmek için yokuşu inip on dakika yürümek zorunda kalırlardı ama burda insanların ihtiyacı olan her şey site içerisinde mevcuttu. Market, fırın, manav, kafe Baran'ın site girişinde gördüğü yerlerdi.

"Nedense heyecanlıyım, ilk kez evime geliyorsun. Hem de ailemle tanışacaksın." dedi Doruk ona dönüp heyecanla ellerini birbirine kilitlerken.

Baran ona bakıp kapalı bir gülümseme sundu sadece.

Asansöre binip kendi dairelerinin olduğu kata geldiklerinde indiler ve kapıya geldiler. Baran gerginlikle beklerken Doruk zili çaldı.

"Acele ettirdin elim boş geldim, ayıp oldu." dedi Baran.

"Bir şey olmaz dert etme." dedi Doruk.

Biraz sonra kapıyı açan orta yaşlarda kadın ile duruşunu düzeltti Baran. Her zamanki gibi saçlarını ensesinde sıkıca topuz yapan kadının üzerinde beyaz bir gömlek, altında ise krem renginde kumaş pantolonu vardı.

Kadının bakışları ilk önce kendi oğlundan uzun ve yapılı olan esmere kaydığında şöyle bir süzdü baştan sona. Baran'ın üzerinde siyah deri ceketi, altında ince kazağı ve siyah kotu vardı.

"Hoş geldiniz." dedi kadın düz bir sesle.

"Hoş bulduk." dedi Doruk neşeyle ve içeriye girdiğinde Baran duraksadı. Ayakkabılarını çıkarıp çıkarmamak arasında kaldığında Doruk içeri girip girişte çıkarınca o da girip girişte çıkardı.

"Hoş buldum." dedi Baran kadına bakıp kafasını sallarken.

Kadın düz bir ifadeyle bakarken "Yemeğe geçelim, sizi bekledik." dedi ve uzun koridora yöneldiğinde Doruk Baran'ın kolundan tutarak ilerletti.

Doruk anne ve babasını dün geceden uyarmıştı Baran'a karşı iyi olmaları için. Özellikle annesiyle öyle bir konuşmuştuki annesi Doruğu ilk kez böyle gördüğü için tatsızlık çıkarmamak adına kabul etmişti.

Cengiz'in o gün dediklerinden sonra Dorukla konuşmuşlardı ve Cengiz'in de sağlam papuç olmadığını anladığında Doruğun ikisiyle de görüşmesini yasaklamıştı ama Doruk uzun uzun konuşarak Baran'ı en iyi şekilde anlattığı için biraz da olsa yumuşamıştı. Onu nasıl okulda kolladığını, iyi davrandığını anlatıp annesini kafalamayı başarbilmişti ama hâlâ içinde huzursuzluk vardı.

Geniş salona girdiklerinde "Biz geldik." dedi Doruk koltukta oturan babasına.

"Selamün aleyküm." diye girdi Baran.

Saçları beyaza çalan adam kapıdan giren iki genç ile ayaklandığında "Hoş geldiniz." dedi büyük bir gülümseme ile.

Baran hızla adama yaklaşıp saygıyla elini tutup öptüğünde alnına koydu. Doruk güldüğünde Kemal Bey gülümseyerek Baran'ın yanağını pat patladı.

"Nasılsın Baran?" diye sordu Kemal Bey gülümseyerek.

Baran "İyiyim siz nasılsınız?" dedi saygıyla.

"Ben de iyiyim sağ ol." dedi adam. "Hadi masaya geçelim, acıktık vallaha." dediğinde masaya yöneldiler.

Baran elinde olmadan gerginlikle masaya geçtiğinde Doruğun yanına oturdu.