S.V CHAPTER 3 🟥

115 5 0
                                    

UZZIAH'S DAYS passed off very smoothly. She really worked her a*s off on the weekend to gain some money. Pero sa linggo ring 'yon ay may pagkakataon na hindi siya makatulog marahil sa nangyari noong nakaraang araw.

Nag-aalala siya sa mga pwedeng mangyari sa susunod na mga araw lalo na't muling bumalik ang taong hinihiling niyang ayaw nang makita.

She's still mad at Strahmn... No it's beyond mad nor hate, what she feels about Strahamn can't put into words. After all those years they had... It vanished, totally vanished to her.

Ang mabuting na isip niya na paraan para lang hindi maisip ang masalimuot na nakaraan ay ang paglulong ng sarili sa trabaho at pagbabasa ng libro tungkol sa pagmemekaniko. She's focusing now in the present not to her woeful past.

Tiny specks of dust seemed to dance in the shaft of afternoon sunlight as Uzziah gaze upon the mart. Ang sikat mula sa araw ay sumasalamin sa balat niya na para bang matutunaw siya. Mabuti na lang ay naka sombrero siya kahit papano.

Kung pwede ko lang mapalamig ang klima dito sa Pilipinas ay kanina ko pa ginawa.

Ngayon ay nasa tapat siya ng isang grocery mart para bumili ng mga pangangailangan sa apartment nila. Ngayon niya lang nakita ang grocery mart na 'yon kaya susubukan niya naman doon kung mura lang ang mga bilihin. Pansin niya na parang madami ring mga tao na bumibili sa bagong grocery store kaya hindi na siya magpapahuli pa.

"Kapag itong grocery mart na 'to ay mahal, babalibagin ko ang mga cashier," wika niya sa sarili. Kunti lang kasi ang nadala niyang pera ngayon lalo na't nag ba-budget din siya. But it's better to find out.

Ang kulay rosas niya na buhok na kanina ay tuyo, ngayon ay basa na dahil sa init at ang balat niya ay napapaso kaya nagmamadali siyang pumasok sa store para maiwasan ang init nang may biglang nakabangga sa kanya. Muntikan pa siyang madapa dahil sa lakas ng impact ng pagkakabangga nito sa kanya.

"My gosh, Miss! Tumingin ka sa dinadaanan mo," sabat nung babaeng makapal ang mukha na nakabangga sa kanya. "Wala ka bang mata?"

She faced the woman, tiningnan niya muna ito ulo hanggang paa. Tsk, brat! Siya nakabangga tapos ako pa ang hindi nakakakita? Baliktad ba mundo ng babaeng ito?

Ngumiwi siya nung makita niya ang pagmumukha nito. Siguro kung maihahalintulad niya ang pagmumukha nito ay sigurado siyang babagay ito sa coloring book.

She cleared her throat and spoke tightly. "Ahm, excuse me, Ms. Coloring Book Face. It's very clear here na ikaw ang hindi tumitingin sa daan. Alam mo, ang lapad ng daan pero napili mo akong daanan. Ano trip mo sa buhay?" ngumiti pa siya ng plastik sa babae.

"Are you saying na ako may kasalanan?"

"Aba malamang!" angil niya. "Huwag ka na dumagdag sa init ng panahon, Miss."

Tinalikuran niya na lang ito para hindi na tumaas ang usapan nila ng babae, init na nga dadagdag pa siya. Pero bago pa siya makagawa ng hakbang ay hinigit siya nito sa pulsuhan.

"Huwag mo ako talikuran! We're still talking!" sigaw nito.

Marami ng tao ang umaligid at nakikiosyuso sa kanila at alam ni Uzziah sa sarili niya na nagtitimpi lang siya, mas lalo lang dinadagdagan ng babae ito ang init ng ulo niya.

She looked at the woman darkly. "Isang hawak mo pa sa akin, balibagin kita sa hangin." She spit acid on every word she said.

She didn't mind people looking at them right now dahil kumukulo na talaga ulo niya. She knew that b*tch likes the attention from everyone, kaya nga siguro siya nito binagga eh dahil naghahanap ng atensyon mula sa iba at ngayon ipapakita niya sa babae ang totoong atensyon na inaasam nito.

XXL SERIES #1: Strahmn Volkswagen (+18)Where stories live. Discover now