Luv u all🥰😘

#Thinn🐷

Zawgyi~

"ဟင္ အင္းမ္း"

ဟယ္ရီတစ္ေယာက္ အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ေဘးကေနရာေတြကို လိုက္စမ္းေနတယ္။ၿပီးေတာ့ အလိုမက်မႈေတြေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ထထိုင္လိုက္တယ္။

"Daddyက ေဘးမွာမရိွဘူး~~"

ဆိုကာ ဆံပင္ေတြဆြဲဖြရင္း ၿငီးျငဴလိုက္တယ္။အဲ့အခ်ိန္ အခန္းတံခါးပြင့္လာၿပီး~

"ကိုယ့္ေဘဘီေလးက ႏိုးေနၿပီလား"

ဘာမျွပန္မေျဖဘဲ သူ႔ကိုသာစိုက္ၾကည့္ေနေသာ အသည္းအသက္ေလးေၾကာင့္~

"ေဘဘီေလး ႏိုးႏိုးခ်င္း ဘာေတြအလိုမက်ျဖစ္ေနတာလဲ"

"Daddyမ်က္ႏွာကို မ်က္လံုးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း မျမင္ရတာ ဒီေန့တစ္ေန့လံုး စိတ္ၾကည္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး~"

"Daddyေတာင္းပန္ပါတယ္ ေဘဘီေလရယ္ အလုပ္ကိစၥေပၚလာလို႔ ေဘဘီမႏိုးေလာက္ေသးဘူးထင္ၿပီး ခနဆင္းသြားတာပါ လာေရခ်ိဳးရေအာင္ ေက်ာင္းေနာက္က်ေနအံုးမယ္~"

"ခ်ီ!"

ဟုဆိုကာ ဆူပုတ္ပုတ္နဲ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကမ္းေပးေသာ ေဘဘီေလးကို ခ်ီကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေလ်ွာက္သြားလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့မွ~

"Daddyခ်ိဳးေပးရမွာလား ဖာသာခ်ိဳးမွာလား ေဘဘီ"

"ကိုယ့္ဟာကိုယ္ခ်ိဳးမယ္ Daddy ကBreakfast ျပင္ထားေပး~ဟိုတစ္ခါလို ထပ္ျဖစ္ရင္ေတာ့ ေဘဘီ့အဆိုးမဆိုနဲ႔ေနာ္"

"ဟုတ္ပါၿပီ အဆိုးေလးရယ္"

ဒီေကာင္ေလးကပဲ က်ေတာ့္ကို ႏိုင္ေနတာလား က်ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကပဲ အရႈံးေပးထားတာလား ဆိုတာေတာ့ က်ေတာ္လည္း မသိေတာ့ပါဘူး။

သူေအာက္ထပ္ဆင္းကာ ျပင္ဆင္စရာရိွတာျပင္ၿပီး ေဘဘီ့ကိုသြားေခၚမယ္အလုပ္~အေပၚကေနဆင္းလာတဲ့ေဘဘီ~

"ေဘဘီ လာ ထိုင္"

သူေဘးကခံုမွာ ဝင္ထိုင္ဖို႔ျပလိုက္ေတာ့ ခံုနားထိ ေလ်ွာက္လာၿပီးေတာ့မွ က်ေတာ့္ေပါင္ေပၚထိုင္ခ်လိုက္ေသာ ေဘဘီ~
အထူးအဆန္းဟုတ္မေနတဲ့အတြက္~

~DON'T BLAME ME~Where stories live. Discover now