"အင္း"
သူ ဒီေလာက္အမ်ားႀကီးေျပာေနတာကို အင္းက လြဲၿပီး ဘာမွထြက္မလာတဲ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို သူလည္းဘာမွ ဆက္မေျပာဘဲ မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္သာ ပိတ္ထိုးလိုက္တယ္။
"ၿပီးေတာ့ ရြန္ ဒီမွာ ေမေမတို႔ေပးခိုင္းလိုက္တာ နင္တစ္ေယာက္တည္း အစားအေသာက္ အဆင္မေျပမွာဆိုးလို႔~"
"အန္တီတို႔ကို ေက်းဇူးတင္တဲ့အေၾကာင္းေျပာလိုက္ပါ ၿပီးေတာ့ ခနခန တကူးတကႀကီး မလုပ္ပါနဲ႔လို႔ အားနားစရာႀကီး"
"ဒီလူနဲ႔ ဒီလူ အားနာစရာလား နင္ဟာေလ ေရာ့"
"ေအးပါဟာ ငါက အားနာလို႔ပါ"
သူတို႔ ေလးေယာက္လံုး ဟိုအေၾကာင္းဒီအေၾကာင္းစပ္မိရင္း စကားေကာင္းေနၾကတယ္။ေလးေယာက္ဆိုေပမယ့္ ဟယ္ရီနဲ႔ ဟာမီဝန္း အသံကသာ အခန္းထဲမွာ လႊမ္းေနသည္။
"ေဘဘီ ျပန္ရေအာင္ေလ"
"Daddyသေဘာ"
"ကိုကို က်ေတာ္တို႔ျပန္ေတာ့မယ္"
"ငါလည္းျပန္ေတာ့မယ္ ရြန္"
"ေအး ေအး ေနာက္မွေအးေဆးထပ္ေတြ့ၾကတာေပါ့"
အခ်င္းခ်င္းႏႈတ္ဆက္ၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ အသီးသီး ျပန္သြားၾကေလတယ္။
အိမ္ေရာက္ခါနီးမွ~
"Daddy~"
"ဗ်ာ~"
ကားေမာင္းေနတဲ့ ဒေရဂို႔ကို ဟယ္ရီလွမ္းေခၚလိုက္ျခင္း~~
"ေဘဘီ ေရခဲမုန္႔စားခ်င္တယ္"
"ေနာက္ေန့မွ စားပါလား ေဘဘီရယ္"
"ဘာလဲ ဝယ္မေကြၽးခ်င္ဘူးလား"
ဟယ္ရီေျပာၿပီးတာနဲ႔ ကားကို ခ်က္ခ်င္းျပန္လွည့္လိုက္ေသာ ဒေရဂို~
"Daddyဘာလို႔ ျပန္လွည့္လိုက္တာလဲ"
"ေဘဘီပဲ ေရခဲမုန္႔စားခ်င္တယ္ဆို"
"ဟီးဟီး အဲ့တာေၾကာင့္Daddyကိုခ်စ္တာ~"
"ခ်စ္ရင္ ဆုခ်ေလ~"
"ဟင္ Daddyက ဘာဆုလိုခ်င္လို႔တုန္း"
"အိမ္ေရာက္ရင္..."
ဒေရဂို စကားမဆံုးေသးခင္မွာပဲ~~
"ႏိုး ႏိုး ႏိုး Daddy အဲ့ဒါေတာ့ မရဘူး နက္ျဖန္ေတာ့ ေက်ာင္းသြားျဖစ္ေအာင္သြားရမယ္"
YOU ARE READING
~DON'T BLAME ME~
FanfictionUnicode~ "ဘေဘီ့ကိုအပြစ်မတင်နဲ့ Daddy~" Harry James Potter "ဟူး! မင်းလေးကို ကိုယ်လည်းမနိုင်တော့ပါဘူးကွာ~မင်းသိပ်ဆိုးတယ် ဘေဘီ" Draco Lucius Malfoy . . . . . ___________...
Part-6{U/Z}
Start from the beginning
