Yaz Yağmuru ۵ NamMin✔️

۵ Gerçek savaş

Bu bölüme gerçekten yorum gelmesini istiyorum arkadaşlar her cümle bitiminde ki düşüncelerinizi merak ediyorum.
Şarkıyla okyunuz

Bekliyorum.
Çünkü bana bekle dedi geleceğim dedi hatta söz verdi.
Tam aşağıda yemek yiyeceğimiz salonda bekliyorum onu. Çıkacak bir yerden hissediyorum yanıma gelip beni kollarının arasına alacak ve son törenimiz olduktan sonra evimize gideceğiz.
Omegam çok üzgün hiç konuşmuyor sadece ağlıyor bu sefer ben onu teskin ediyorum. Normalde ben umutsuz, karamsar olur o beni teselli ederdi ama artık roller değişmişti.

Benim de içim acıyordu, gözlerim ağlamaktan kızarmış burnum silmekten tahriş olmuştu. Tam tamına iki saat geçmişti ama hiç bir haber yoktu. Gelen tüm misafirler gitmiş sadece biz bize kalmıştık. Yanımda bir sürü insan vardı ama ben sadece Namjoonu istiyordum.

"Ben demiştim ama- içimde kötü bir his var gitme demiştim."

Elimi kalbimin üstüne koyduğumda ağzımdan küçük bir hıçkırık kaçmıştı. Jasmin noona elimi sıkı sıkıya tutarken bir tarafımda da halam vardı.
İçimi rahatlatmaya çalışıyorlardı ama olmuyordu. Onu görmeden de rahatlamayacaktı.

"Bayan Kim bir bakar mısınız?"

Seokjin hyung nefes nefese yanımıza geldiğinde bir şey olduğunu hissettim. İçimde ki ateş daha da harlanmış ve sanki beni kül etmeye yemin etmişti.

Jasmin noona yanımdan kalkıp Seokjin hyungun yanına gittiğinde bende hemen ayağa kalkıp yanlarına gittim. Ama bana söylemeye çekiniyor gibiydi bakışlarını kaçırıyordu.

"Hyung buldun mu Namjoonu söylesene hadi!"

Halam yanıma geldiğinde ona tutundum el ve ayaklarım cidden titriyordu. Artık bu kabus bitsin istiyordum.

"Polisler sizinle görüşmek istiyor."

Seokjin hyung kapıyı gösterdiğinde içeriye iki polis memuru girmişti. Göz yaşlarımı silip hemen yanlarına gittiğimde bir umutla onlara bakıyordum.

"Namjoonu buldunuz mu? Neredeymiş?"

Polis memuru iç çekip bana üzgün bir ifadeyle baktığında arkasında tuttuğu şeffaf poşeti bana uzatmıştı.

"Bu Namjoon beye mi aitti?"

Poşeti elime alıp baktığımda beynimden aşağıya kaynar sular dökülmüştü. Bu Namjoonun telefonuydu ekranı kırılmıştı ama kilit ekranında bizim fotoğrafımız vardı. Diğer yanda ise tören için ikimizinde taktığı kırmızı fular duruyordu. Poşetten çıkarıp burnuma getirdiğimde yere çöktüm.

"Bunları otoban kenarında bulduk kameralara bakıyoruz merak etmeyin Bay Kim'i bulacağız. Kim ne yaptıysa ortaya çıkaracağız."

Elimde sıkı sıkıya tuttuğum fuları göğsüme bastırıp göz yaşlarımı akıtıyordum. Alfam neredeydi şu an ne yapıyordu bilmiyordum. Ama birileri onun canını yakmak istiyordu bundan emindim. Kim ne istiyordu ki işle ilgili olabilir miydi?

"Sakin ol oğlum lütfen, Namjoon güçlü bir alfa hiç bir şey olmayacak hemen bulunacak güven bana."

Jasmin noonayla göz göze geldiğimizde başımı onun omzuna koyup usulca göz yaşlarımı akıttım. Gelecekti biliyorum o güçlüydü bana gelecekti söz vermişti...