Bachelor Series 6: The Doctor's wheeze [BXB] COMPLETED

Epilogue

And the last one! Hahaha

______________________________________

Rizzel

A moment of misunderstanding is very poisonous, it makes us forget everything we've been through within a minute.

Yan ang natutunan ko sa nangyari saamin ni Alexis. Kaya if you don't know the whole story, do not make assumptions, hindi nakakabawas sa pagkatao natin ang magtanong if we have doubts.

I have live my life being contented sa kung anong meron lang diyan kasama si lola at Niko, but I never knew that this day would come, wherein I'll ask more, I'll wish more and pray for more.

Kaya ganun nalang kasakit saakin nang mawala si lola. Siya na ang tumayong magulang saamin ni Niko.

But everything happens for a reason. Alam naman naming nasa mas maayos na lugar na si lola ngayon, we may lose her physically but her advices, love and support will always remain in our hearts because as long as there is love and memories, there is no true loss.

"Anong iniisip ng asawa ko?" Mahina naman akong natawa at hinaplos ang kamay niyang nakayakap saakin.

"Wala, mga nangyari lang dati na naging dahilan kung bakit na tayo andito ngayon." Pinaharap niya naman ako sakanya bago sinapo ang mukha ko at hinalikan ako sa noo.

"I love you Rizzel."

"Mas mahal kita Als." Napangiti naman siya.

"Nakaalis na sila Mama, pasok na tayo?" Napatango ako at pinagsiklop ang kamay namin.

"Goodmorning po Doc, gusto ko lang pong ipaalam na gumising hong nagsisigaw kanina si Mrs. Sanchez." Nagkatinginan naman kami Als bago ko siya tinanguan.

"Okay, thank you." Sabay na kaming naglakad ni Als papunta sa kwarto ni Mrs. Sanchez.

"Malala na ba talaga yung lagay niya?"

"According to Doctor Galvez, she's doing great now." Nakahinga naman ako ng maluwag.

Pagkarating namin sa harap ng room ay si Als na ang nagbukas.

Napatingin naman si Doc Galvez, ang doctor tagala ng pasyente.

"Kamusta siya doc?"

"So far, maayos naman, pinakalma nalang muna namin, maya-maya andidito narin yung mga anak niya---andito na pala sila."

Napatingin naman kami sa tatlong taong pumasok habang hinihingal

"K-kamusta po siya?"

Napatingin naman ako sa lalaking kilalang-kilala ko.

So he's Joan...

"Pinakalma lang namin siya Mr. Perrer, mukhang may sasabihin kasi sainyo, kanina pa tinatawag ang mga pangalan niyo" isa-isa niya namang tiningnan ang nandidito sa loob at nang dumapo ang tingin niya sa asawa ko ay namilog ang mata niya sa gulat.

"Hi, Im Mr. Boromeo, this is my wife" inilahad naman ni Als ang kamay niya na ikinaismid ko.

Wife ah.

Napatingin naman siya saakin at ngumiti. Parang hindi makapaniwala, nagdadalawang isip siguro kung lalaki ako o babae, duh! Ganda ko talaga.

"Im gay, pero totoo, asawa ko ang tukmol nato" pinakita ko ang kamay ko kung saan nakasuot ang singsing, ganun narin si Alexis.

Namamangha napatango naman siya.

"Paano Joan? Mauna na kami" paalam ko at ngiti lang ang ginawad niya. Nagpaalam narin kami sa dalawa niya pang kasama at naglakad na palabas ng kwarto.