"မမ မီမီ ဆိုရင်ကော~~"

"အမလေး အဲ့ဒီကြမ်းတော်မကြီးကိုသာ ကြိုက်မိလို့ကတော့ ငါ့ဘဝ မတွေးရဲစရာပဲ"

ရွန်ရဲ့စကားအဆုံးမှာတော့ဟယ်ရီကောဒရေဂိုကော အားရပါးရကို ရီလိုက်ကြပါတော့တယ်။
.
.
.
.
တစ်ဖက်က ဟာမီဝန်း မှာလည်း~

"နားက ဘာလို့ ဒီလောက်တောင်ယားနေရတာလဲ မသိ"
.
.
.
.
.
.
.
.
______________________
နောက်တစ်ပုဒ်ထပ်ရေးလိုက်ပြန်ပါပြီ။ဖင်မနိုင်ဘဲ ပဲကြီးဟင်း စားတယ်လို့ပဲ ပြောရမလားး ဟဲဟဲ၊ဒီficလေးကိုလည်း အားပေးကြပါအုံးလို့😊
Luv u all🥰😘

#Thinn🐷

Zawgyi~

~ခြမ္း~

"ေဘဘီ ဘာျဖစ္တာလဲ"

"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး"

ေျပာသာေျပာတာၾကည့္လိုက္ေတာ့ဖန္ကြဲစေတြ ၾကမ္းျပင္မွာ အမ်ားႀကီး~
ဒါ ေဘဘီ ဟယ္ရီ ေလး သူ႔ကိုမ​ေက်နပ္တိုင္းလုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္တစ္ခု၊အိမ္မွာရိွသမ်ွ ဖန္ခြက္ေတြ ပန္းကန္ေတြ အကုန္လိုက္ခြဲျပစ္တယ္ေလ~

"မင္းေလးကသာ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေျပာေနတာ၊ဖန္ခြက္ေတြက မင္းတစ္ခုခုမေက်နပ္ေၾကာင္း ​ျပေနတယ္ေလ"

"ဘာမွမျဖစ္ဘူးလို႔ ေျပာေနတယ္ေလ"

အတင္းေတျြငင္းေနေသာဟယ္ရီဆီကိုသြားၿပီး ခါးကေနေပြ့ခ်ီလိုက္ေတာ့ အတင္းေတြရုန္းေနေသာ ဟယ္ရီ~

"ေဘဘီ ၿငိမ္ၿငိမ္ေန မင္းျပဳတ္က်လိမ့္မယ္"

ေျပာလိုက္ေတာ့ ဆူပုတ္ပုတ္နဲ႔ ၿငိမ္က်သြားတယ္။

ဟယ္ရီကိုယ္ေလးကိုခ်ီၿပီးေတာ့ ဖန္ကြဲစေတြကို ေရွာင္ၿပီး ဆိုဖာ ဆီကိုသြားလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ထိုင္ၿပီး ဟယ္ရီကိုယ္ေလးကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီး သူ႔ေပါင္ေပၚမွာ ထိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္။

"ကယ္ ေျပာပါအံုး Daddyရဲ့ေဘဘီေလးက ဘာေတြ အလိုမက်ျဖစ္ေနတာတုန္း"

"ဟိုမိန္းမကဘယ္သူလဲ"

"ဟင္ ဘယ္မိန္းမလဲ ေဘဘီရဲ့"

"မနက္က အိမ္ကိုလာတဲ့ မိန္းမ"

"ေအာ္ အဲ့တာကိုယ့္အတြင္းေရးမွဴးေလ ေဘဘီရဲ့ ကိုယ္Fileတစ္ခုေတာင္းထားလို႔ လာပို႔တာပါ"

~DON'T BLAME ME~Where stories live. Discover now