ဆိုပြီး ဗိုက်ခေါက်ကိုလိမ်ဆွဲလာတယ်။
"အားး!! အား!! ဘေဘိီ နာတယ်လေ"
"နာအောင်လုပ်တာ နာမှာပေါ့ အရူးကြီးရဲ့ ဟွန့်"
ဆိုပြီးနှာမှုတ်ပြီး ကျတော့်နဲ့ဆန့်ကျင်ဘက်ကို မျက်နှာလှည့်သွားတယ်။
"စတာပါ ဘေဘီရယ် ကို်ယ့်မှာဒီလောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ ဘေဘီလေး ရှိနေတဲ့ဟာကို"
"ချီးကို ချစ်ဖို့ကောင်း"
"မဟုတ်ဘူးလား"
"Daddy!!"
"ဟုတ်ပါပြီ ဟုတ်ပါပြီ ကို်ယ်မစတော့ဘူးနော်၊အခုတော့ မင်းလေးဖွထားတာတွေရှင်းဖို့ လူခေါ်လိုက်အုံးမယ်"
"ဘာလဲ Daddy က ငြိုငြင်တာလား"
"မပြောမိပါဘူးဗျာ"
"ဟွန့် ပြိီးတာပဲ"
"ကယ် အခုကိုယ့်ဘေဘီလေး ဗိုက်ဆာနေပြီမလား၊မနက်စာတောင်မစားနိုင်ပဲ သောင်းကျန်းထားရလို့"
"အွန်း Daddy အလိုက်သိတယ်"
ဆိုပြီးလက်မလေးထောင်ကာပြောလာတယ်။
"အလိုက်သိတယ့်ကိုယ့်ကို ဆုမပေးချင်ဘူးလား"
"ပေးရမှာပေါ့"
ဆိုပြီး ဒရေဂိုနှုတ်ခမ်းကို ထိရုံလေးနမ်းပြီးပြန်ခွာလိုက်တော့ ဒရေဂိုက~
"အဲ့လောက်နဲ့တော့မရဘူးလေ ဘေဘီ"
ဆိုပြီး ဟယ်ရီခေါင်းကိုထိန်းကိုင်ရင်းအနမ်းတွေကိုပြန်ဆက်လိုက်တယ်။အစကနှုတ်ခမ်းလေးကိုစိတ်ကြိုက်ခြယ်လှယ်ပြီး လျှာဖျားလေးနဲ့ အတင်းတိုးတော့ ဘေဘီက အလိုက်သင့်လေး ပါးစပ်လေးဟပေးတယ်။၁၅မိနစ်လောက်ကြာတော့မှ သူတို့နှစ်ယောက်အနမ်းတွေကို ရပ်တန့်လိုက်ကြတယ်။
"ဘေဘီတောင် ကိုယ့်စံနှုန်းမီလာပြီပဲ"
"ဒါပေါ့ daddyရဲ့ဘေဘီပဲလေ၊အခုတော့ ဗိုက်ဆာတယ်ဗျာ။သွားစားမယ်"
"အွန်း စားမယ်"
ဆိုပြီး အိပ်ခန်းဆီသွားဖို့ဟန်ပြင်လိုက်တော့~
"daddy တံခါးပေါက်က ဟိုဘက်မှာ!"
"ကိုယ်သိပါတယ်။"
YOU ARE READING
~DON'T BLAME ME~
FanfictionUnicode~ "ဘေဘီ့ကိုအပြစ်မတင်နဲ့ Daddy~" Harry James Potter "ဟူး! မင်းလေးကို ကိုယ်လည်းမနိုင်တော့ပါဘူးကွာ~မင်းသိပ်ဆိုးတယ် ဘေဘီ" Draco Lucius Malfoy . . . . . ___________...
Part-1{U/Z}
Start from the beginning
