Hi, I am the Badboy

Hoofdstuk 16

Ik loop richting het gebouw omdat ik liever dit gesprek niet heb waar iedereen bij staat. En omdat er al genoeg ogen op me gericht zijn ben ik extra op mijn hoede.

'Om die 4 op bio!? Wat heeft hij gedaan?'

'Behalve mijn mobiel afgepakt heeft die me tegen een deur aangegooid waardoor ik nu een grote blauwe plek heb op mijn arm'

'Serieus!?' Schreeuwt ze hysterisch.

'Fay! Schreeuw niet zo, en ja' Zeg ik sissend. Ze moet niet zo hard schreeuwen, zo meteen hoort China het nog.

'Sorry' We praten nog even over wat er is gebeurd maar ik kap het gesprek daarna ook af. Ik wil het ergens anders over hebben, iets leuks.

We lopen naar de les als de bel gaat en ieder gaat zijn eigen gang.

'Vic!' Hoor ik een bekende stem roepen. Maar het is niet de toon die ik graag wil horen. Pak wat popcorn mensen wat dit gaat nog leuk worden.

Ik knik naar Briana dat ze de les alvast in kan gaan als ik met Nick praat.

'Waarom reageer je niet!?' Meteen komt die dreigend naar me toe en staat een paar centimeter van me vandaan.

'Mijn mobiel is afgepakt door mijn vader, sorry hoor' Zeg ik verbijsterd.

Ach ja, het kost ook tijd om een slechte gewoonte af te leren.

'Zorg dat je hem terug krijgt, ik wil je kunnen bereiken'

'Woef' Snauw ik naar hem als ik woede in zijn ogen zie. HALLO!? Wat is er gebeurd met de lieve Nick van dit weekend? Is die gewoon helemaal verdwenen of iets?

Boos pakt hij mijn zere arm en meteen springen er tranen in mijn ogen. Maar binnen een seconde heb ik ze weg gedrukt en kijk hem boos aan.

'Laat me los Nick!' Vol walging zeg ik zijn naam. Waarom kan die niet gewoon aardig zijn.

Als die me niet los laat ruk ik mijn arm zo hard ik kan los en loop het lokaal binnen. Ik leg me hoofd op mijn tas om een pijnlijk gezicht te trekken zonder dat iemand het ziet.

De rest van de les besteed ik geen aandacht aan Nick maar op de les. Mijn aantekeningen boekje stop ik zo snel mogelijk in mijn tas als de bel gaat en ren de les uit. Ik loop naar me kluisje en pleur mijn boeken er in.

'Victoria' Hoor ik iemand roepen. Ik zie dat Jack op me af komt rennen.

'Hee' Zeg ik als ik de rest in mijn kluisje leg.

'Waarom reageer je niet op je berichten'

'Ow dus jij begint ook al. Nou als je me ook dreigend aan wilt kijken en me arm wil vast pakken moet je dat lekker doen'

'Victoria' Hij kijkt me ernstig aan, ik kijk hem alleen maar verveeld aan. 'Nick bedoelt het niet zo. Hij was ongerust en wou bijna naar je huis rijden. Hij bedoelt het goed. Hij weet niet goed hoe hij zich moet gedragen tegenover jou'

'Dan mag die dat wel eens gaan bedenken, want ik ben niet meer van hem'

Ik klap mijn kluisje dicht en loop naar mijn volgende les.

In de pauze zit ik op mijn nu vaste plek in de kantine met mijn vrienden. De hele tafel is luid en lacht om grappen. Ik volg de helft niet want ik prik in mijn spaghetti die echt niet te eten is. Ik neem morgen gewoon brood van huis mee.

Als ik op kijk zie ik Nick de kantine in lopen en hij heeft zijn blik gevestigd op mij. Maar het is niet de blik van vanochtend, zou Jack met hem hebben gepraat?

Hij blijft op een afstand staan en nu merk ik dat er niemand bij hem is. Hij lijkt ineens zoveel kleiner dan normaal. Hij schud zijn hoofd als teken dat ik moet komen. maar ik schenk hem een boze blik en beweeg mijn lippen in het woord 'vragen'.

Hij rolt met zijn ogen en doet zijn handen tegen elkaar als een alsjeblieft teken.

Ik excuseer me van de tafel en neem mijn vieze spaghetti met me mee. Onderweg gooi ik deze in de prullenbak en wandel naar Nick.

Hij slaat een arm om me heen als ik bij hem ben en kijkt me spijtig aan.

'Wil je even met me mee naar buiten?' Vraagt die lief. Ik knik en we lopen weg.

In de hal staren vele ogen ons aan, of eerder mij. Ik zie jaloerse, meelevend en zelfs woede blikken. Ik kijk snel even naar Nick maar die kijkt recht voor zich uit, dus ik doe hetzelfde.

Eenmaal buiten lopen we naar een bankje onder een boom en gaan zitten.

'Vic' Begint hij met zijn ogen naar beneden geslagen. 'Sorry van daarnet, ik had niet zo moeten doen. Maar toen ik je weer zag was ik boos omdat je niks van je liet horen. Ik heb ander halve dag me mobiel naast me gehouden in de hoop dat je zou reageren op mijn duizenden berichten die ik heb gestuurd' Stom begin ik te lachen.

'Oke misschien waren het geen duizenden, maar honderd komt ik de buurt' Zegt die met een lach.

'Ik beloof je dat ik werk aan mijn gedrag. Ik moet niet zo snel boos worden op je'

Ik geef hem een knuffel als teken dat het weer goed zit tussen ons. Gelukkig raakt die mijn zere arm niet waardoor ik opgelucht los laat.

De rest van de dag loopt soepel. De volgende uren lopen soepel. Als ik bij Nick in de les zit ben ik even nerveus hoe het nu tussen ons zal gaan. Ik heb hem vandaag nog niet zien flirten met iemand, raar! Maar als die de les binnen komt met een dikke grijns op zijn gezicht weet ik dat die weer beet heeft. Hij loopt langs me en aait over mijn hoofd waardoor mijn haren in de war zitten. Ik fatsoen ze weer en let de rest van de les op. Ik moet wel toegeven dat het moeilijker is om op te letten nu ik vrienden heb. Het is gek hoeveel we elkaar te vertellen hebben. Niet dat het ergens over gaat, maar toch! We kunnen onze monden niet houden tijdens de les, dus zo belangrijk is het wel.

Ik lach even bij de gedachte van mijn domme theorie over belangrijke gesprekken en verlaat het gebouw.

'Engel van me, wil je dat ik je een lift naar huis geef?' Roept hij door de gang terwij hij  tegen de deuropening aangeleund staat.

Blegh naar huis, ik ben liever de hele tijd niet thuis! 'Nee dankjewel, Wesley brengt me. Maar je mag mijn chauffeur een andere keer spelen' Roep ik door de gang

Ik loop al richting de kantine waar ik in de rij ga staan voor wat eten. Ik kijk wat er dit keer is, maar zie niks fatsoenlijks.

'Neem mijn eten, ik hou van de spaghetti hier' Ik krijg een bruin zakje in me handen gedrukt en Nick die naar me knipoogt loopt voorbij. Meteen krijg ik jaloerse blikken naar me toe geworpen van meiden dichtbij me.

Glimlachend loop ik naar de tafel en maak het zakje open. Er zitten 2 boterhammen in belegd met kaas, sla, tomaat, ham en komkommer. HEERLIJK!

Smullend eet ik ze op en pak wat drinken van Fay die naast me zit.

'En wat heb jij voor lekkers?' Vraagt Fay nieuwsgierig.

Ik slik een hap door en antwoord 'Van Nick gekregen zodat ik die vieze spaghetti niet meer hoef te eten' Ik zie hoe er een brede glimlach vormt op haar gezicht. 'En waar heb jij last van?' Ik neem nog een flinke hap.

'Je hebt wel door dat hij je leuk vind he' Zegt ze met de grootste glimlach.

'Ha tuurlijk. We zijn vrienden pipo. Je moet niet overal iets bij denken. En trouwens, vrienden spel je V.R.I.E.N.D.E.N en niet V.R.I.E.N.D.J.E'

'Altijd al geweten dat je een goede speller was, maar woordenschat, nee niet echt' Ze geeft me een knipoog en draait zich dan om naar het gesprek wat gaande is in de groep.

Ik laat me blik glijden over de kantine en zie Nick staan. Hij kijkt me met een grote grijns aan en zie dat er een mooie meid naast hem staat. Ik gebaar dat hij lief moet doen waarna hij een duim op steekt. Ja tuurlijk, Hij. Vind. Mij. Leuk. Geloof je het zelf!

Rustig eet ik mijn broodje op en ga naar de laatste lessen van de dag.

_____________________________________________________

Stemmen, reageer en fannen?:D Ik zeur, ik weet het:P