Marked

Let me guess..

Nadat we een beetje bekomen waren in de cafetaria en jack 4 worstenbroodjes en 2 milkshakes verorberd had, gingen we terug naar onze eigen kamers. Ik trok mijn jeans uit die onder het stof zat en veranderde mijn krop top door een donkerblauw bloesje met parels. Mijn voorraad jeans was op en ik nam een kijkje in Elena's klerenkast. De kast is amper 2 op 2 maar het is verbazingwekkend hoeveel kleding er in kan, tja met die skills van elena :)

Toen ik me een deftig paar had gevonden hoorde ik dat iemand op de deur klopte. Waarschijnlijk jack dacht ik bij mezelf en trok de deur open. Mijn verbazing was groot toen ik Ian voor mijn deur zag staan. Ze werd nóg groter toen hij achter zijn rug een bos bloemen tevoorschijn haalde. 'Voor jouw' zei hij terwijl hij me inspecterend aankeek. 'Oow' ik stond daar waarschijnlijk kei marginaal naar hem te staren. In mijn gedachten was ik een geweldig gesprek met hem aan het voeren maar in werkelijkheid stootte ik baby geluidjes uit. 'Alles oké, Nicky' zei hij tenslotte met een glimlach toen hij besefte dat ik waarschijnlijk nog uren vastgeroest zou blijven staan. 'Ja hoor' herpakte ik me snel. 'Wat kom je hier doen?' vroeg ik daarna geïnteresseerd.

'Weet je nog ons telefoongesprek, ik ging terugkomen als jij er klaar voor bent. 'Hoe kan jij dat nu weten?' Vroeg ik verbaasd. 'Er is iets wat je moet weten..' Zei hij terwijl hij naar de grond keek. 'Oke..?'

Hij ging naar de badkamer en pakte een doekje dat hij onder de kraan hield. Hij keek me aan met zijn stralende blauwe ogen en veegde over zijn hoofd. Er verscheen een ster.... Mijn mond was daarnet al opengevallen maar nu hield ik me vast aan de badkamerdeur.

'Ik heb het nog niemand verteld, buiten aan jouw' hij pakte mijn hand vast 'sorry..' En toen verliet hij mijn kamer. Zijn voetpassen galmden nog na in de gang.

Oke wat was er net gebeurd? Ian staat opeens voor mijn deur en doet dit en daarna verdwijnt hij.. 'Wacht' riep ik nog snel na maar hij was al weg.