Kim Taehyung elleri kelepçeliyken ve geveze bir polis memurunun çenesine yenik düşmek üzereyken hayatının artık daha fazla boka batamayacağını düşünse de işler umduğundan çok daha karmaşık bir hal almaya başlar.
'276 numaralı sokağın Seul çıkışının...
Her şey değişti hayatımda, üniversiteye başladım!!!! Alışma sürecinden tut vize haftasına, ödevlerden tut kulüp çalışmalarına derken o kadar zorlandım ki. Hâlâ da zorlanıyorum, zorlanmaya da devam edeceğim eminim. Yarın erken kalkmam gerekirken saat şimdi sabah 03.40 ve hikayeyi bitirmek için cebelleşiyorum:p
Öncelikle sınırın geçmesi 1 ay kadar sürdü, 1 ay kadar da ben toparlanamadım derken bayağı ayrı kalmışız:,) Özledim sizleri yahu! Umarım iyisinizdir, umarım her şey yolundadır.
Bu arada bilmeyeniniz vardır belki diye söylüyorum, kenarda köşede okuyucu bekleyen bir kitabım daha var!!!
The Walking Dead'in kasvetinden biraz olsun sıyrılmak isterseniz 'everywhere i go' isimli kitabıma da beklerim sizi!! Yine güzel mi güzel bir Taekook da orada var♡~
Gelin yavvv lütfen:,)
Sınır falan koymayacağım artık, ne zaman atabilirsem o zaman protokolüme geri dönüyorum:,) finale de çok kalmadı, zaten çok geç gelen bölümlerimden ben de şikayetçiyim ama daha ağır temalı kitap yazmak hem biraz yıpratıyor, hem de birden hayatıma giren onca değişikliğe adapte olmam maalesef uzun sürüyor:,)
Neyseeeee daha fazla uzatmadannn, umarım beğenirsiniz bu bölümü! Hasret gideren bir tek biz olmayacağız;))
Bol bol yorum>>>
Sizi seviyorumm!♡
_________
Sürekli gidip gelen gözyaşlarım tekrar göz pınarlarımdaki yerini bulurken bu kez işaret parmağıyla çenemi okşayarak alt dudağıma bir öpücük kondurdu. Ardından üst dudağıma. En sonunda dudaklarımız birbirini tamamen kucakladığında öpücüğün altından gülümsedi.
"Seni çok seviyorum."
.....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Nasıl hissediyorsun? Ağrı kesiciler iyi geldi mi?"
Küçücük yatakta yanıma büzüşmüş, kafasını göğsüme yaslayarak kaşları çatık bir şekilde elindeki sargısıyla oynayan Jungkook'a sordum.
"Daha iyiyim, ama ilaçlardan değil."
Ardından çenesini yukarı kaldırıp bana göz kırptığında kusar gibi bir hareket yapmamla beraber kıkırdadı.
"Bundan sonra hep böyle iğrenç derecede romantik ve yapışık çiftlerden mi olacağız?"
"Çiftiz demek, neden haberim yok?"
Sesindeki oyuncu havayla söylediği şeyle beraber sinirle kaşlarımı çattım. Olur da olayı yine yokuşa sürmeye hazırlar diye göğsümdeki kafasını yana iterek ona yumruk atmak adına kendime daha geniş bir alan oluşturdum.
