The Ceo Secretary ( #1 )

CHAPTER TEN

Tumingala ako sa kumikinang na langit.

"P-pa, I know you're laughing n-now because y-you see me u-ugly! I promise to you n-na tutuparin k-ko ang huli mong b-bilin sa'kin kahit m-masakit." umiiyak na namang sabi ko sa itaas.

"Now we don't see e-each other, never h-hear your voice, n-never touch, never see your p-presence b-but my heart w-will never forget you until our last b-breath. I love you, papa! See y-you in my n-next life!" humihikbing pagtatapos ko. Humagulgul na ako ng iyak habang napapaluhod na dahil s panghihina na ng tuhod.

Tumabi naman sa'kin si Lei at hinagod ang likod ko. Pinatayo na niya ako at yumakap naman ako ng mahigpit sa kanya.

"Thank you." bulong ko sa kanya.

"For you love, always."

Iniharap niya ang mukha ko sa kanya at dahan-dahan akong hinalikan sa labi.

Ang iniisip ko lang ngayon ay ang damdamin ang mga mainit niyang halik.

Do you like me?...

...because I guess, I like you too.

Hindi na ako pumalag ng siilin niya ang pang-ibabang labi ko. Natigil lang kaming pareho ng hinabol ang hininga.

That was my fucking first kiss.

"I love you," bulong niya sa'kin at hinalikan ako sa noo.

Gumagaan ang loob ko kapag kasama kita.

Pinatahan muna niya ako bago ako nag-decide na bumaba.

"Ma." tawag ko sa kanya ng makitang inaantok na ito.

Hindi ko pinahalatang may hinanakit ako para hindi na'ko makaabala sa kanila.

"Ano 'yun, anak? May kailangan ka ba?" nag-aalalang tanong niya. Lumapit ako sa kanya at naupo sa tabi.

"Magpahinga ka na ma, wala ka 'pang tulog. Ako na po magbabantay kay, papa." ngiti ko sa kanya.

"Sige, anak. Salamat." yakap sa'kin ni mama.

"Always, mama." ngiti ko pa.

Hinawakan niya ang baba ko at iniikot sa kabilang side.

"Anong nangyari sa gilid ng labi mo, anak?" nag-aalalang tanong.

Nako...

"Ah...haha n-napaso lang po kanina ng m-mainit na tubig." pagdadahilan ko.

Bigla niyang tinapik ang balikat 'kong mag sugat!

Oh, God! It so fucking hurt!

"Talagang bata ka oh, dahan-dahan naman minsan, ha?"

"O-opo, ma." pinipigilang humiyaw sa sakit.

Napaka-sadista mo, ma! Ang sakit kaya.

"Sige na magpapahinga na ako." paalam ni mama at bumeso muna siya bago umakyat.

Lumapit pa ako ng konti sa tabi ni papa at naupo sa gilid.

Hi pa, kumusta kana? Miss na kita, hshs. Pa'no 'yan wala ng tuturuan si CL mag-Ipad. Wala ng kasama si mama, pa. Ang mas masakit wala na akong ibibilhan ng gamot. Ang sakit pa, pero wala na po akong magagawa. Magsisimula na naman kami ng panibagong chapter na wala ka. Lagi 'mong tatandaan na mahal na mahal ka namin nila CL at mama, pa. Wala kayong pagkukulang sa'min ni CL, kayo ni mama. 'Kung nasaan ka man ngayon pa...sana marinig ko ulit ang boses mo. Sana mayayakap pa kita ulit. Simula bukas hindi ka na namin makikita pa, but we will always seing you in our hearts, minds, and especially in our dreams. Hindi ka man namin nakikita, alam 'kong kasama ka namin araw-araw. :< Iloveyoupa!