Onu sevme| Hobrıen

Bölüm 23

Tyler: Bana bak

Dylan yavaşça gözlerini yeşil irislerle buluşturdu. Kafasını hafifçe iki yana salladığında Tyler iki elini de onun yanaklarına koydu ve kafasını sallamasını durdurdu.

Tyler: O öldü. O yaşamıyor sen onun kalbine sıktın. Onu gömdüler Dylan. O yok artık.

Dylan: A-ama az önce buradaydı

Tyler: Kısa bir rüyaydı

Dylan: Uyuyor muyum??

Tyler: Hayır

Dylan gülümseyerek kafasını Tyler'ın göğsüne bastırdı. Çok gerçekçi rüyalar görüyordu ve acilen uyanmalıydı. Buna dayanamıyordu.

Tyler: Şunları da alıp gitsek iyi olur sanırım

Tyler yere eğilip Dylan'ın eşyalarını toplarken Dylan'da onu izledi. Tyler eline eşyalarını verdiğinde ise dışarı çıktı ve bir poşete koydu.

Tyler: Kesinlikle burda yaşamayacağız

Dylan: Ne? Neden?

Tyler: Burası onun evi ve bizim evimizde kalabiliriz

Dylan: İyi

Tyler: Dylan burda yaşarsak onunla yaşadığın her anıyı tekrarlayacaksın. Kendimi senin yerine koymaya çalışıyorum. Aklını kaçırırsın burda

Dylan: Haklısın

Tyler: Hadi bin arabaya

Dylan kafasını sallayıp arabaya bindiğinde Tyler'da kafasını sallayarak eşyaları bagaja koydu.

Tyler: Bir şeyler yapmak ister misin?

Dylan: Sadece eve gidebilir miyiz

Tyler arabayı çalıştırıp eve sürdü ve geldiklerinde Dylan direkt kapıya giderken Tyler bagajda ki eşyaları aldı. Anahtarı cebinden alıp Dylan'a fırlattı ve arkasından gitti.

İkisi de eve girdiğinde Dylan koltuğa yattı ve gözlerini kapattı.

Tyler: Kaçta kalktın sen

Dylan: Yedi? Belki sekiz

Tyler: Yedi buçuk olarak sayarsam sen üç saattir o evde misin?

Dylan: Hayır bir saat durdum orda

Tyler: Geri kalan iki saat?

Dylan: Banyo yaptım, biraz evde dolandım sonra seni izledim yanına oturup

Tyler: Beni mi izledin

Dylan: Mhm-hm

Tyler: Bir daha bu ani gidişlerinde beni de uyandırırsan sevinirim

Dylan kafasını sallarken Tyler'da eşyaları öylece yatağa bırakıp salona döndü. Dylan uyumuştu bile.

Tyler: Akşam yatmak bilmez sabah kalkmak bilmez adamı hasta ediyor bu çocuk

Dylan: Anne?

Tyler: Hı hı annen. Uyanıksan kahvaltıya bari geç ey insanoğlu onu da mı ben yapayım

Dylan cevap vermedi ve düzenli nefes alışverişlerine devam etti. Tyler'da onun uyuduğunu gördüğünde gidip yanına çöktü.

Tyler: Ben boşu boşuna kahvaltı hazırlamadım. Kalk ayağa yemeğini ye

Dylan hâlâ ses vermeyince Tyler biraz daha yaklaştı ve Dylan'ın kulağının içine üfledi. O neredeyse zıplayarak kalkarken Tyler kendini geriye çekti ve ufak bir kahkaha attı.