Bay Sevgilim (Bay Odun 2)

22. Bölüm

4 ay sonra, 22 Temmuz Perşembe...

Saat 13.26...

Ateş Kandemir...

Yatağımda yüzüstü uzanmış, uyumasam da tatlı tatlı yatağımın keyfini çıkarıyordum. Harvard Üniversitesi'nin sınavına girdikten sonra uyku düzenim eski düzenine dönmüştü. Aslında bir uyku düzenim yoktu eskiden de. Sınav zamanı sabah dörde beşe kadar ders çalışıp sabah erken kalktığım için zombi gibi dolanıyordum. Şimdiyse gece üç dört gibi uyuyor, sabah bir iki gibi uyanıyordum.

Çıplak kollarımı yastığımın altından geçirip yastığıma sarılırken aklıma gelen düşünceyle özlem dolu bir nefes çektim. Kollarımın arasında yastık değil de sevgilimin olmasını o kadar çok isterdim ki...

Evet, sınavı atlatmıştık fakat ikimizin de aileleri pek dışarı çıkmadıkları için bir türlü birlikte uyumak nasip olmamıştı. Hem Arya'nın ailesi dışarı çıksa bile Arya'nın, kız kardeşi Kumsal'a bakması gerekiyordu. Yaklaşık bir yıldır birlikte uyumuyorduk ve ben ona sarılarak, kokusunu içime çekerek uyumayı çok özlemiştim.

Birden annemin çığlık atan sesini duyduğumda korkuyla ayağa kalktım. Üstümün çıplak olmasını ve altımda siyah baksırım olmasını umursamayarak hızla odamdan çıktım.

Merdivenlerden inerken, "Anne! İyi misin?" diye bağırdım.

Salona geçtiğimde annemin benim bilgisayarıma bakarak ağladığını gördüm. Dün gece annemle birlikte bilgisayarımdan film izlediğimiz için burda kalmış olmalıydı.

"Anne, ne oldu?" diye sordum yanına gidip.

Annem kollarını boynuma dolayıp ağlamasına devam ederken, "Mail geldi, Harvard'a kabul edilmişsin!" dedi.

Kollarım şaşkınca belini sararken bilgisayarımın ekranında yazan ingilizce yazıyı okudum içimden.

Congratulations! You have been accepted to Harvard University. (Tebrikler! Harvard Üniversitesi'ne kabul edildiniz.)

Annem bana sarılmış ağlarken yazının doğruluğunu kanıtlamak ister gibi yazıyı içimden sekiz kere okudum. Kabul edilmiştim! Harvard'a! Ben!

Bu anı kesinlikle bu şekilde hayal etmemiştim. Sonucu öğrendikten sonra mutluluktan bayıldığımı bile hayal etmiş, fakat anneme bir şey oldu zannedip korkuyla aşağı indiğimde Harvard'a kabul edildiğimi öğrendiğimi hayal etmemiştim.

Annemden ayrılıp bilgisayara eğildim. Yazıyı bir kez daha okurken sadece baksırla durduğumu hatırlayamayacak kadar mutlu ve şaşkındım şu an.

Pekâlâ, benimki olumluydu. Peki ya Arya'nınki nasıldı?

Parmaklarım klavyede dolaşırken annem burnunu çekip, "Ne yapıyorsun?" diye sordu.

"Arya'nın mail hesabına giriyorum," derken Arya'nın şifresini girmiştim. Şifresi ilk kez seks yaptığımız tarihti. Gün, ay ve yıl olaraktı. Hem bundan dolayı, hem de o tarih -her ne kadar yılı tutmasa da- Arya'nın doğum günü olduğundan dolayı unutmam mümkün değildi. Bana bunu söylediğinde gülmekten gözlerimden yaşlar gelmişti. Ne kadar da romantik bir sevgilim vardı?

Mail hesabına giriş yaptığımda korkudan gözlerimi sıkı sıkı kapattım. O kadar sıkı kapatmıştım ki gözlerim acımıştı.

"Ne yazıyor ne yazıyor?" diye sordum annemin koluna parmağımı geçirmeye çalışırken. Annem cevap vermek yerine yine bir mutluluk çığlığı attığında sonucun olumlu olduğunu anlayıp gülerek gözlerimi açtım. Bilgisayarın ekranına baktığımda aynı yazıyı burda da gördüğümde mutluluktan ağlayabilirdim.