innocent | ninini

➳ inncnt_105

"hindi na siya at hinding-hindi na ako babalik sa babae na yun, babe dahil ikaw lang ang inspirasyon at mahal ko ngayon." sabi ko sa kanya.

nakita ko naman na napapatango siya pero parang blanko pa rin, "thank you for clearing out. natatakot lang kasi talaga ako."

"don't be scared. si yvonne lang yan. para sa'yo, kaya ko na siyang patulan at kaya kitang protektahan sa kanya." sabi ko sa kanya. "hindi na ako papayag na manggugulo siya ulit sa atin. mali ko lang talaga na ang sobrang hina ko at wala akong lakas ng loob. hinayaan kong pakialaman tayo ni yvonne at hindi ko man lang siya mapigilan. hindi kita ipinaglaban."

"ayaw ko na din na mangyari 'to ulit sa'yo. dahil siya ang dahilan kung bakit ka naaksidente." sabi ko sa kanya.

"ano? anong ibig mong sabihin?" tanong niya sakin.

huminga ako ng malalim, "si yvonne ang nakabangga sa'yo. wala akong pake kung aksidente ba talaga o sinadya niya, basta hindi ka niya inisip at wala siyang awa sa'yo."

"hindi ko inaakala na kaya akong patayin ni yvonne."

"subukan niya lang dahil sa kulungan yung bagsak niya." sabi ko sa kanya at inayos ko yung buhok niya. "hindi na 'to mauulit."

"talaga, babe. ayaw ko na 'to mangyari sa ating dalawa.. ayaw kong masaktan ulit." sabi niya at napapaiyak na naman siya ulit. hays. kung hindi niya lang naalala yung usapan namin kanina.

nilapitan ko naman siya at niyakap ko siya, "tama na babe. hindi na.. hindi ka na masasaktan. i'm just here to make you happy." sabi ko sa kanya. she didn't say any words but she hugged me back as her respond to me.

-

a/n: sebastian right now:

-

napabitaw naman siya sa akin at tinignan niya ako ulit. she looks so worried, "pero babe.. paano kung hindi pa din titigil si yvonne sa atin? paano kung guguluhin niya pa din tayo? paano kung ayaw ka niya talagang tigilan?"

huminga ako ng malalim, "gawin niya ang gusto niya. bqasta hindi ako magsasawa na ipamukha sa kanya na ikaw na yung mahal ko at hindi na siya. Kung guguluhin ka man niya, ako yung makakalaban niya." sabi ko sa kanya at pinahidan ko yung mga luha sa mata niya.

"tama na. sssshhh. hindi na ako babalik sa babae na yun kahit manggulo siya. imbes na maawa ako sa kanya, nagalit lang ako sa kanya." pagpapatahan ko sa kanya, "wag mo na siyang aalahanin. hindi ko na nga iniisip yung babae na yun." dagdag ko at dahan-dahan lang naman siyang napatango.

"hindi naman talaga kayo magugulo ni yvonne ngayon." napaharap naman kami kay sebastian. oo nga pala, nandito pa siya at nakikinig lang samin. ang tahimik eh. >.<

"paano mo nasabi na hindi na, sebee? mahal na mahal niya si jax. imposibleng titigil yun." nag-aalalang sambit ni yesha.

mukhang nabigla naman si sebastian na napatingin sa amin, "hindi niyo alam?" tanong niya at tinignan ako ni sebee, "ikaw jax? akala ko may nagsabi na sa'yo."

napailing naman ako ng tuluyan, "wala. ano ba yun?" tanong ko sa kanya.

"maniwala kayo o hindi, pinasok na si yvonne sa mental hospital dahil.. nabaliw na siya."

because of his words, the silence is so loud. yesha and i didn't say any words after that. did i heard it right? yvonne really went crazy.. because of loving me?

sinira niya yung sarili niya ng dahil sa pagmamahal sa akin.