Odamdaki tavan ile boş boş bakışıyordum, saatlerdir. Aşağıdaki müzik sesi yeterince sinirimi bozarken bir de aklımdan çıkmayan Çağan'ın yaptığı imalar ve Ülkü, Yağız, Çağan üçlüsünün arasında ne döndüğü vardı.
Müzik sesi artık olması gerekenden daha da fazla açıldığında sinirle yattığım yataktan kalktım. Bugün üvey annem ve babamın evlilik yıldönümüydü, arkadaşları ile kutlayarak bir parti düzenliyorlardı, bu sene. Geri kafalı üvey annemin bunu beni sinir etmek ve zengin arkadaşlarına hava atmak için yaptığına emindim.
Odamdan çıktım ve kapıyı sertçe kapattım. Merdivenlerden indiğimde herkesin müzik eşliğinde eğlendiğini gördüğümde yüzümü buruşturdum. Özellikle de üvey annem ve babamın. Siz mutlu olmayı hak etmiyorsunuz.
Askılıktaki ceketimi aldım diğer ceketleri de yere attım. Dış kapıdan çıktıktan sonra kapının etrafındaki taşlardan büyük olan iki taneyi aldım. Arka bahçeye yürüyüp salonu ve mutfağı gösteren camların olduğu yere geçtim, iki büyük taşı da cama atıp arkama bile bakmadan koşmaya başladım.
Giderken camın kırılma sesi, çığlıklar dolmuştu kulağıma. Koşarken güldüm. Caddeye çıktığımda derin bir nefes verdim. Uzun süre bunu düşünüp gülebilirim.
Ceketime iyice sarılırken arka cebimdeki telefonun titremesi ile, telefonumu çıkardım.
Kasırga adlı gruptan 10 yeni mesaj.
Ülkü; Beril uzaklaştırma aldııı.
Mert; Biliyoruz Ülkü, bugün bunu yetmiş kez falan söyledin.
Ülkü; Herkes senin gibi ruhsuz değil, Mert.
Deniz; Mert! Alt kata in, hemen. Hamburgerler geldi.
Ülkü; Oh, hamburgerler mi?
O hamburgerler için kaç tane hayvan ölüyor farkında mısınız?
Yağız; İnsan beni de çağırır.
Ülkü; Canisiniz.
Mert; Yemek yemek canilik değildir, insanlar böyle hayatta kalıyor.
Ülkü; İnsanlar hayatta kalsın diye hayvanlar ölmek zorunda değil.
Deniz yazıyor.
Siz; Ülkü, herkes vejeteryan olmak zorunda değil. Bırak yesinler, tek eğlenceleri o.
Ve yarın okula gelmeyeceğim.
Deniz; Eğer etleri o kadar güzel olmasaydı onları yemezdik.
Ülkü; Seni kestiğimde, bunun ne kadar güzel hissettirdiğini tartışırız.
Ayrıca Tuana, neden okula gelmiyorsun?
Yağız; Sorun ne?
Mert; Neredesin?
Deniz; Yanına gelelim mi?
Siz; Abartmayın.
Sadece plana uymalıyım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lise Günlükleri ft. Tozkoparan İskender.
FanfictionTakvimler 1 Eylül'ü gösteriyordu. Temrenli Koleji'nin ilk günüydü. Yeni bir sene, iki düşman takım içinde çok daha farklı geçecekti. Sırlar ortaya çıkacak, takımlar dağılacak, yalanlar söylenecek ve hiçbir şey, eskisi gibi olmayacaktı.
