Chapter 24

5.3K 106 8
                                    

Note:

You can skip this chapter if you really that sensitive to mature scenes. Hindi ko po kayo pinipilit basahin ito at mag comment pagkatapos, ng nakakasama sa loob at nakakasakit. Please lang!
And to those who are open-minded and willing to read this chapter, be sure that you can handle such scenes and words. Thank you😊😊😍;! And enjoy reading.

~Tainted~

If I were to reborn, I want to be someone who didn't know Priapus. Not the same last name, not the same parents and blood. I want to meet him by a road, or on a bar, out of the country or the cliché setting, in where, we bumped to each other and help me with my scattered books on the floor, and we locked eyes when our fingers touch.

I can feel the very strong emotions building between us, that it almost drowned me in the depths of despair.

Na parang kami talaga ang para sa isa't-sa at nagkamali lamang ang tadhana sa pagiging magkapatid namin.

I gasped when he gently pushed me on the wall. Agad ko siyang itinulak ng akmang aabutin niya ang zipper ng aking gown.
I closed my eyes. Even if I wanted to get a better look at Priapus' too-dark and hooded eyes.

"I'm sorry, baby,'' he whispered.
Nudging his nose on my neck and inhaled me. Naninikip ang aking dibdib. My eyes sting! Hindi ko alam kung bakit tuluyang bumagsak ang aking mga luha. Thinking that we can't do this kind of thing because it is so forbidden.

Sobrang sakit, kung bakit siya pa itong gusto ko. Kung bakit sobrang bilis ng tibok ng puso ko kapag nandiyan siya sa aking tabi. Iniisip ko ang aming mga magulang. Kung magagalit ba sila, kamuhian at ipagtabuyan kami, kapag nalaman nila na ganito ang aming ginagawa.

"Shh, it's okay,'' he shushed me. His voice was so gentle and soft, whispering almost a wind. I bit back my sobs and try to look at him. Mas lalo akong nasasaktan habang nakikita ang namumungay niyang mata at ang nakakunot niyang noo. I felt my heart leap inside my chest for one insane second. It might have been a full minute, or two.

"K-Kuya?"

Kitang-kita ko ang pag-igting ng kaniyang panga, ngunit agad niyang kinalma ang sarili dahil sa aking sinabi. It was a one-word yet, it's enough for the two of us to know what we are, to each other. Dumistansya ito ng kaunti sa akin at hinawakan ako sa magkabilang siko. His jaw clenched tightly again.

"I'm sorry, Aoife. Hey, it's okay. Get some rest, it's already two in the morning," he lulled softly on my face. Mas lalong nanikip ang aking dibdib. Alam ko sa sarili kong may gusto akong gawin. I want to say something, but I'm afraid. I'm afraid to admit it to myself.

Marahang inalis ng kaniyang hintuturo ang mga luhang namamalisbis sa aking pisngi. Hinawakan ko ang kaniyang palapulsuhan at agad na umiling na ikinatigil niya.

"Kuya, I..." natakpan ng sunod-sunod na paghikbi ang mga salitang gusto kong sabihin sa kaniya. Halos hindi na ako makabuo pa ng sasabihin dahil sa pagkalunod sa aking pagsinok. He shushed me again and pulled me into a hug. But it's not what I want!

Kulang!

"I like you very, very much too. But I'm stopping myself because we're sib-" nahinto ang aking pagsasalita dahil sa panandaliang pagdampi ng kaniyang labi sa aking labi. Enough for me to stop.

"We can make this, Aoife. As long as you are with me to fight this-"

Mabilis akong umiling at pumikit. Alam naming kahit anong gawin namin ay walang patutunguhan ang kung ano mang tawag dito. I don't even know if it is love or just plain lust between the two of us. Mas natatakot akong tanggapin, na ito ay isang pagmamahal.

Because love is more dangerous and more painful than lust and god!

SMS #1: Eros in Taboo (Book 1) [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon