VIPER

Chapter 51: Love Wins

Arshen's PoV:

"W-What? She's pregnant?" Hindi nakapaniwalang tanong ko. Mygoodness. Parang hindi nagfafunction nang maayos ang utak ko dahil sa sinabi nya.

Mabilis akong napahawak sa wall kahit na wala akong nahahawakan. I need this. Nanghihina ang buong katawan ko.

Sunod-sunod na tumango si Doc."Yes, Miss. By the way, kaano-ano po pala kayo ng pasyente?"

I gulped. Gosh. Isa pa itong tanong nya. Nabablangko ako. Napapikit ako nang mariin. Aish, bahala na nga.

"Girlfriend ko po sya." I answered but don't think of anything else. Wala ng choice eh. Baka kasi mamaya kapag sinabi kong kaibigan lang ako ni Yana, hindi ako papasukin sa loob.

"Then that means—— oh!" The doctor suddenly stopped na para bang may narealize sya bigla. "I'm sorry with that, Miss. Mukha atang may ibang partner si patient bukod sayo." He added, now with a worrying face.

Napakunot-noo naman ako. What does she mean by that? Oh.... I get it now. I mentally slapped myself.

Nako. Hindi nya siguro alam na may hotdog din ako at kaya kong mambuntis. Aish. Atsaka, nakalimutan ata ni Doc. na pwede ang IVF.

Hindi na ako nag-abala pang icorrect sya dahil baka mamaya ay masundan pa ang tanong ni Doc.

"You can visit your girlfriend, Miss. Maayos naman na ang lagay nya." I smiled at her and nodded my head. After that ay nagpaalam na rin si Doc. at umalis na sya.

I took a peek at her room bago mapagdesisyunan na pumasok sa loob. Maingat ang mga ginawa kong hakbang at galaw dahil ayaw kong magising si Yana. She's sleeping peacefully.

Hindi ko maiwasang mapatulala sa kanya. I can't help it. Ang ganda nya kasi. Para syang dyosa na may lahing dragon. I sat beside her bed at matamang pinagmasdan sya.

Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. Ang hirap iexplain. Mygoodness. Para bang nasa panaginip lang ako. I can't imagine that Yana's pregnant and eventually, I'm the father—— err, mother? Whatever, duh.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Pero...

Asdfghjkl! Magkaka-baby na kami!

I'm happy right now. This is so good to be true. I was on the verge of crying nang mapansing unti-unting nagmulat ang mga mata ni Yana. Mabilis na napaayos ako ng upo.

"Where am I? Ugh! Ang sakit ng ulo ko." She groned habang sapo-sapo ang kanyang ulo.

"Nahimatay ka kanina at dinala ka namin dito sa hospital." I started to gently caress her head. At agad syang natigilan. She's staring at me. Ugh. Nakakaintimidate.

"How's your feeling? Nahihilo ka ba?"

Nakita kong napaismid sya bigla. So cute. "I'm quite okay. Medyo nasasanay na rin ako since ilang beses ko na itong naeexperience."

I'm surprised because of what she said. Oh my gosh. "Aish. Bakit hindi mo man lang ako ini-inform?" What would happen kung hindi ko 'yun nakita? Baka mamaya ay hindi talaga sabihin ni Yana ang kondisyon nya sa akin.

"And why would I do that? Marunong akong tumupad sa sinabi ko." Masungit nitong turan at nagcross-arms pa.

"Yana, you're pregnant." Napahilot naman ako sa aking sentido. Masungit as ever. I just hope na wag mamana ng magiging baby namin ang asungitan nya.

I looked at her to see kung ano bang magiging reaction nya. Ilang minuto na ang nakakalipas pero wala man lang akong nakitang pagbabago sa expression nya.

Hindi ko maiwasang mapataas-kilay. What's wrong with her? "Anong nangyari? Bakit wala ka man lang reaksyon dyan? Hindi ka man lang ba magugulat?"

"What?!" Yana suddenly exclaimed. And now, mahahalata na ang gulat sa mukha nya. Late reaction lang ang peg?