The Girl With Purple Eyes (COMPLETED)

41 : Nightmare

Zen's POV

"It's so dark in here" sabi ko at muling nag lakad lakad

Hindi ko alam kung ilang minuto o oras na akong nag lalakad sa walang hanggan na kadiliman na ito. Nakakapagtaka ay hindi ako nakakaramdam ng pagod, pagkauhaw o gutom

"Miller!! Kade!! Diana!! Where the fuck are you!?" sigaw ko pero nag eecho lang ang boses ko sa paligid

Ilang minuto pang pag lalakad ay may nakita akong maliit na liwanag. Tumakbo ako papunta doon hanggang sa lumaki ito ng lumaki pero liwanag lang ang nakikita ko doon at wala ng iba.

"Zenadia" natigilan ako sa pag lalakad ng marinig ko ang nakakatakot na boses na iyon

It freaking sounds like chukie or Annabelle asking me to play with them. I'm not a fuckin' fan of horror movies and it gives me goosebumps.

"I see you Zenadia" there it goes again

Lumingon lingon ako sa paligid at umikot ng dahan dahan pero bukod sa dilim at isang ilaw sa kalayuan ay wala na akong nakikita.

"Show your fucking ugly face to me! Don't be a coward!" sigaw ko

"Ohh am I the one who's coward here, Zenadia?" tanong nito at tumawa "Why don't you look in the mirror and as me again who is the coward one"

Then a full body mirror appeared in front of me. My hands starts to shaking and my heart is beating faster than normal.

"Sino nga ba yung tumakas para hindi makita ang kasintahan niyang namatay sa kamay ng mga bampira? Sino ba ang pinagpalit ang paghihiganti para sa mama niyang pinatay ng magulang ng kaibigan niya? Sino ang nag papauto ngayon sa mga nasa paligid niya!? Sino ang isinakripisyo ang kapakanan niya para lang isalba ang isang prinsipe mula sa pag aagaw buhay!? Sagutin mo ako!! Sino!!!?"

Natulo ang luha ko habang sinasabi niya iyon. H-Hindi ko alam kung anong paniniwalaan ko. Gulang gulo na ako at wala akong ideya kung ano ng mangyayari saakin. Parang tinatanggap ng buong sistema ko ang mga sinasabi niya kahit na ayaw ko iyong pakinggan.

"Hindi mo kailangang matakot saakin Zenadia. Pwede kitang tulungan, kaya kitang palakasin higit pa sa inaasahan mo" panunukso niya

"H-Hindi. Hindi ako susunod sayo!" sigaw ko at sinuntok yung salamin

Napaatras nalang ako ng nakita ko ang sarili ko sa may crack na salamin na nakakakilabot habang nakangisi. My hair have white highlights and my eyes are glowing purple.

T-That's not me..

"Hindi ka ba nag tataka Zen? Ako ikaw at ikaw ako" sabi nung sarili ko na nasa salamin

"Hindi! I'll never be like you!"

"HAHAHAHAHA..." natigila ako ng biglang nagbago ang itsura nito sa pagiging seryoso. Inangat niya ang kamay niya na punong puno ng dugo "See this blood? It's from your oh-so called friends. I never thought that killing them would be so.. fun"

"T-This is not true. Non of this is happening. No, they're not dead---"

"Oh yes they are. You killed them.. you killed them all"

Tinakpan ko tenga ko para hindi ko marinig iyon. My eyes are still crying like its a never ending water falls of tears.

"No!!! Hindi ko magagawa yan!!" I shouted at her

"Z-Zenadia.."

Napalingon ako sa paahan ko ng may biglang humawak doon.

"K-Kade"