7 : Weapon Training (Part 1)

6.6K 265 18
                                    


Ethan's POV

"Who exactly are you?" I seriously asked her

She just ignored my command just like that, who the fuck is she? How did she do that like my command was nothing!?

"I'm Zenadia Sameera Krimson, prince Ethan. The girl with purple eyes" she said and walk away

Napakuyumos kamao ko dahil sa pagtalikod niya saakin. Uutusan ko na sana siyang tumigil at bumalik dito ng pinigilan ako ni Kade.

"Stop it Ethan" sabi niya

Sinamaan ko siya ng tingin "Kakalabanin mo ba ako Kade dahil lang sa babaeng iyon?" may halong inis na sabi ko

"I don't have plans fighting you Ethan. Pero tama na, what you've done is enough punishment--- I don't even know why you need to do that"

"Hindi mo ba nakita kung paano niya ako sagutsagutin kanina? I don't want to use my title as a crown prince but she's just---arg! it's no use" inis na sabi ko at umalis na doon

I need to cool down or else something unwanted might happen. Nang makarating ako sa chamber ay pumasok agad ako sa kwarto at sinarado yung pintuan. I want to read books, that's what I need now to calm down myself.

Kukunin ko na sana yung libro na tungkol sa mga sinaunang hari ng bigla kong naalala yung sinabi nung babae kanina.

"I'm Zenadia Sameera Krimson, prince Ethan. The girl with purple eyes"

Hindi ko na namalayan na hinahanap ko na pala yung libro na tungkol sa mga kulay ng aura, at mga mata. Nang mahanap ko iyon ay agad akong umupo sa may study table ko st sinimukang basahin. Pero nasa kalagitnaan palang ako ng may biglang kumatok.

"K-Kuya---"

"Come in Emmanuel" I said without looking at the door

I head the door opened and some foot steps. Napalingon lang ako sakaniya nang nakita ko sa peripheral vision ko na nay dala dala siya. It's a meal with a blue daisy on the left side of the tray.

"Hindi ka pa po kumakain kuya. I was worried that you might starve po" he said

Naibaba ko yung libro ko st kinuha yung tray saka nilapag sa table.

"Emman" I called him kaya naotingin siya saakin "Napahigpit ba kapit ko sayo kanina? Let kuya see" I said calmly

He leaned his arms at medyo naguilty ako ng nakita ko na nay kaunting bakat doon ang pagkakakapit ko sakaniya kanina. I tapped his head and give him a apologizing smile

"Sorry Emmanuel if I hurt you earlier. Alam kong hindi ako naging mabait na sayo but can you give kuya another chance?"

I saw his eyes sparkles with happiness. Sunod sunod siyang tumango habang nakangiti at nagulat ako ng bigla niya akong niyakap pero niyakap ko na din siya pabalik.

Minsan ko lang makita st maksama si Emman at iyon lang ay kapag pumunpunta ako sa may palasyo. Nang kunin siya noon ay mas naging strict kami sakaniya nina mom and dad. At madalas kapag pumupunta ako sa palasyo ay busy din kayo kaya wala kami halos bonding dalawa.

"I love you kuya!" masya niyag sabi saakin kaya mas lalo akong napangiti

"I love you too, brother. Sorry ulit" sabi ko at humiwalay sa pagkakayakap "Go on, play with others" sabi ko

He kissed me on the cheeks bago siyang lumabas at sarhan yung pintuan. I feel so lucky to have a brother like him.

Kinain ko yung meal na inabot niya saakin at nang maubos ko ito'y kinuha ko yung bulaklak sa may gilid. It's a blue daisy, saan niya kaya ito napitas? Is it one of Dravens' plants? But that's impossible, hindi mahilig sa ganitong uri ng bulaklak si Draven.

The Girl With Purple Eyes (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon