Kabanata 27

153 6 0
                                    

Kabanata 27

"BAD PAPA!"

Parehong nanlalaki ang mata namin ni Khenzon nang biglang sumulpot ang anak namin at dumeretso sa gawi niya para.. suntukin siya.

"Hey, kiddo, what's wrong? Why are you punching me?"

"Bad Papa! Bakit mo away si Mama?!" Mazon's voice quivered and before we could say something, he burst out crying.

My eyes soften while looking at him and his Papa sighed before he squat para magpagtay sila ng kanyang anak. 

"Hey, kiddo. What's wrong? I'm sorry." Khenzon softly caress his hair. "Hindi ko inaaway ang Mama mo."

"But she's crying!" My son exclaimed while crying. "Bad Papa!" Tumalikod ang anak namin at tinakbo ang gawi ko. Akala ko yayakapin niya ako pero laking gulat ko nang marahan niyang punasan ang luha ko.

"M-Mama?"

I look down in my son and again, I cried in front of him, making him frown and cried too.

"H-Hey, anak." I kiss his forehead before I wipe my tears and his. "I'm okay. Your Mama is okay."

"P-Pero, away ka po ni Papa?"

Nag-angat ako ng tingin sa huli at nakitang matamang nanonood siya sa amin. When he saw that I'm looking at him, he scoffed and even rolled his eyes to me.

Napanganga ako sa kanyang ginawa at napakurap-kurap sa gulat ngunit biglang nagbaba ng tingin nang sapuin ni Mazon ang mukha ko para tingnan siya.

"Mama?"

I took a deep breath before I shook my head and kiss his forehead.

"No, baby. Hindi ako inaway ng Papa mo."

"Bakit ka po nag-cry?"

I sighed. "Ako ang nag-away sa Papa mo."

"Huh?" He confusedly tilted his head while looking at me and I can't help to chuckle at his reaction.

Binuhat ko siya bago pinaupo sa aking hita pero mataman parin siyang nakatingin sa akin.

"It's a long story that you wouldn't understand, baby. Might as well stop crying because this is nothing, okay? Walang nag-aaway. Walang inaaway."

"Psh."

I glared at Khenzon but in the second time, he rolled his eyes at me in annoyance. My mouth gape unbelievably as I shook my head and stared at my son.

"Pero bad si Papa." He pouted. "Pina-iyak ka niya Mama."

Napabuntong hininga ako nang yakapin niya ang beywang ko at nagsumiksik sa aking dibdib. I gently smile and caress his back while he's hugging me.

Okay, I admit it's my fault but can't they blame me for being scared? Na ayoko ng mangyari ulit ang nangyari noon dahil iba na ang sitwasyon ngayon. I don't want to risk everything because I have my son.

"Bad father huh?" Khenzon chuckled without humour. "I guess I am. Pina-iyak ko ang Mama niya."

Nag-angat ako ng tingin sa kanya at biglang nanikip ang dibdib ko nang makita ang lungkot at sakit sa kanyang mga mata. I bit my lower lip when I suddenly felt guilty all of a sudden.

He look at me and smiled bitterly. Pasalampak siyang naupo sa damuhan bago ako nag-iwas ng tingin.

"Baby?" I softly called my son who's still hugging me. Nang hindi siya nagsalita ay napabuntong hininga nalang ako. "Can you wait Mama and Papa inside the house? We'll just talk, okay?"

Tame Her Heart [UNEDITED]Where stories live. Discover now