Waar Pan Mang Stroomt

8: Ondergrondse drama

Jae Hee liep met grote passen naar Taekyung toe en samen met Haechan begonnen ze aan hun dagelijkse wandeling naar school. Gyong had sinds een paar dagen andere afspraken geregeld in de ochtend waardoor ze met Ilhoon naar school zou gaan, en Jae Hee werd met Taekyung alleen achtergelaten, aangezien ze elkaar door de ligging van hun woningen onmogelijk niet konden tegenkomen.

Op een kalme, vroege morgen deed Taekyung in alle rust zijn voordeur open om naar school te vertrekken. Hij schrok, er stond een donkere gedaante met wallen vlak voor hem. Hij zette het op een lopen, maar Jae Hee liep koppig achter hem aan. Hij had gehoopt haar ergens middenweg kwijt te geraken, maar het kind kon verdomd snel lopen. Dit gebeurde sindsdien elke morgend, steeds kwamen ze beiden zwetend en hijgend aan op school. Op een droevige dag besefte Taekyung dat het zo niet verder kon en was het hem duidelijk dat hij dit niet zou kunnen volhouden tot het einde van het jaar. Hij had op een bepaald moment dus opgegeven.

Langzaam maar zeker was hij gewend geraakt aan haar aanwezigheid. Nu aten ze de meeste maaltijden samen, ze besteedden de meeste pauzes met twee of met drie en ze studeerden samen. Ze waren officieel vrienden geworden. Hoe beter Jae Hee hem leerde kennen, hoe beter ze begreep waarom hij geen vrienden had. Hij was een nerd. Hij studeerde tot hij er een bloedneus van kreeg en hij las de vreemdste boeken. Zijn appartement was veel te proper voor een tiener die alleen woonde en 80 procent van zijn kamer was gevuld met poppen van anime personages. Hij wist niet hoe hij deftig een gesprek moest houden. Soms kon Jae Hee hem niet volgen hoewel ze de moeite deed en soms werd ze zijn wiskundige problemen volslagen beu, hoewel ze het laatste nooit zou toegeven.

"Ik heb iets voor jou", zei hij tijdens het studeren. Jae Hee probeerde haar angst dat het iets met wiskunde te maken had te verbergen.

"Kijk." Taekyung haalde een origami vogeltje tevoorschijn. Jae Hee wist precies hoe ze daar op moest reageren. Ze nam een blad vol fysica oefeningen en begon aan haar eigen origami te werken. Ze toverde in minder dan een minuut een fysica origami tevoorschijn en ze wisselden de vogels uit. Taekyung bestudeerde Jae Hee's vogel verlegen en merkte iets op: "We maken het exact op dezelfde manier... vreemd, waar heb je dit geleerd?" Taekyung was voor een keer de inlasser geweest van een pauze en Jae Hee voelde zich minder schuldig voor alle vorige keren dat zij hem had afgeleid. "Mijn vader maakte ze altijd toen ik jong was. Jij?"

"Mijn... wel niet vader, maar iemand die ik toen als een vader zag", zei hij met een melancholische blik in zijn ogen, "Ik vraag me af hoe het met hem gaat."

Jae Hee wilde gebruik maken van deze opportuniteit om het studeren te stoppen en zette zich recht: "Kom, we gaan wandelen en dan kan je me vertellen over die vaderfiguur van je. Ik heb zin om even naar buiten te gaan."

Taekyung zag het opgewekt gezichtje van zijn vriendin en knikte. Op een manier had hij minder nood gekregen aan 'studeren tot de dood' sinds hij Jae Hee had leren kennen. Zijn obsessie met studies en zijn haat tegenover Do Hwan en zichzelf werden één voor één vervangen door gedachten over het meisje dat naast hem zat. Zij was een deel geworden van zijn leven en hij wilde koste wat kost een deel uitmaken van haar leven zoals zij dat bij hem deed.

"Vertel", spoorde Jae Hee hem aan wanneer ze tussen de artificieel rechte bomen wandelden op een dun padje in het donker. Taekyung wilde haar alles vertellen en hij wilde evenveel weten over haar, maar hij kon alle slechte gebeurtenissen niet over zijn lippen krijgen zonder in huilen uit te barsten. Dus vertelde hij haar over zijn beste herinneringen toen hij jonger was: "Mijn ouders zijn afwezig, dat heb je waarschijnlijk al gemerkt. Ze zitten ergens in de Uiteengelopen Staten als ik me niet vergis. Toen ik jonger was, verbleef ik daarom bij een ander gezin. Een lief klein gezinnetje dat altijd super gelukkig was. Door hen heb ik een liefde ontwikkeld voor wiskunde en fysica en met hen zijn mijn beste herinneringen gevuld." Taekyung wachtte voorzichtig een reactie af, bang dat hij teveel had gedeeld met een meisje dat hij minder dan een maand kende.