2: Woede

72 22 26
                                    

Jae Hee werd door haar broer wakkergeschud in de vroege morgen.

"Het is al half acht! We moeten snel vertrekken als je op tijd wilt komen!" Jae Hee had weer eens door haar wekker geslapen. Ze sprong wakker en de twee vertrokken met een boterham in hun mond spurtend naar school. Gyong wachtte bij het standbeeld van Udysseus en zwaaide wanneer ze haar vriendin aan zag komen.

"Waarom ben je zo laat?", vroeg ze, "Ik ging bijna vertrekken. Kom snel." Ze stopte even toen ze Haechan zag: "En dit is?"

"Mijn broer, Haechan. Dit is Lee Gyong waar ik het gisteren over had", hijgde Jae Hee.



***


De twee vriendinnen namen hun plaats in de klas achter elkaar en pakten hun boeken klaar voor de dag.

"Kijk eens goed naar de jongens", wist Gyong nog te zeggen. Ze knipoogde, Jae Hee zuchtte en de leerkracht begon aan zijn les. Jae Hee's ogen gleden onbewust over de klas en ze zag bijzonder veel nieuwe gezichten. Ze had in de hele week dat ze op de nieuwe school zat geen enkele moeite gedaan om naast Gyong en haar crush Ilhoon nog klasgenoten te bekijken. Direct kreeg ze spijt, want haar ogen vielen op hém. Aan de andere kant van het lokaal zat een jongeman met een melancholische blik het raam uit te kijken. Hij duwde het haar voor zijn gezicht opzij. Een sierlijke charisma omringde hem en Jae Hee wist precies wie dat was. De mysterieuze jongen die haar boek had afgepakt. Na het incident zag ze ook de arrogantie en de afstandelijkheid in zijn aura hangen. Gyong zag haar staren en glimlachte.

"Dat is hij. Dat is Im Taekyung. Zie je wel dat je hem knap vindt", fluisterde ze naar achter, ze bleef naar voor gericht en probeerde ongemerkt te blijven voor de leerkracht. Jae Hee herinnerde zich de conversatie over alle meisjes die Taekyung knap vonden en schudde haar hoofd.

"Nee nee, ik moet hem niet hebben. Hij lijkt mij arrogant", fluisterde Jae Hee terug.

Haar vriendin giechelde, "Daar heb je gelijk in. Hij is ook super asociaal, dus je kan er geen gesprek mee starten of niets. En alle meisjes die hem uitvragen, hebben een blauwtje gelopen. Ongelooflijk."

Die woorden deden haar ogen niet van hem afwenden. Hij had iets onbeschrijfelijk aantrekkelijks, ook al zou Jae Hee dat nooit toegeven.

"Wat staar je", lachte Gyong, nadat ze zich toch op haar stoel had omgedraaid, "iets zegt me dat je niet volledig de waarheid spreekt." Jae Hee richtte zich razendsnel terug naar haar boeken en begon rood te kleuren.

Gyong keek haar aan: "No way... Ben je nu al op hem gevallen? Dat is veel te vroeg, jongedame!"

Jae Hee gaf haar een stoot, "Nee gast."

"Zeg, meisjes. Zwijg eens twee seconden", zei de leerkracht geërgerd. Jae Hee gaf alles om haar aandacht erbij te houden, maar haar gedachten liepen vanzelf een andere richting uit: ze dacht aan eten en aan kleren en op een gegeven moment, ongewild, aan Taekyung. De deur van het klaslokaal ging plots open, waardoor Jae Hee wakkerschoot. De klas keek toe hoe een jongen binnen wandelde.

"Mijn excuses", mompelde hij nonchalant. Hij ging de klas binnen met een boze blik van de leerkracht op zijn rug gegraveerd, de man had al zijn geduld en tolerantie verloren door de twee meisjes. De binnen gewandelde jongen zag er ongelooflijk ruw uit, alsof hij nog nooit een nacht in zijn leven had geslapen. Hij had zo'n kort haar dat hij bijna geen haar had, maar het kapsel paste hem wel. Hij had een gespierd lichaam en zag eruit alsof hij eerder in een MMA ring thuishoorde dan in deze puberale klas. Hij strompelde binnen en nam naast Jae Hee plaats in de les.

"Jij moet echt iets doen aan die attitude van jou", gromde de leerkracht en verder werd hij met rust gelaten. Jae Hee keek rechts van haar naar hoe hij zijn leeg schriftje pakte -geen pen- en zijn hoofd op tafel legde. Hij zag haar staren en glimlachte sarcastisch. Als hij glimlachte, bewogen zijn ogen mee. Hij had een 'eye smile'. Voor die korte seconde zag hij er even niet intimiderend uit. Toen trok hij vragend een wenkbrauw op en Jae Hee begreep dat ze haar ogen van hem af moest richten. Na de bel bleef hij in dezelfde positie slapen. Die types had Jae Hee niet graag: hij had duidelijk geen respect voor de leerkracht of voor klasgenoten.

Waar Pan Mang StroomtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu