ΧΧ

416 61 47
                                    

Taehyung

Τα μάτια του Jungkook ήταν πρησμένα όταν επέστρεψε από τα αποδυτήρια. Ακολουθούσε από πίσω του ο Jackson. Έλειπαν για αρκετή ώρα είναι η αλήθεια, οπότε οι πελάτες είχαν αρχίσει να κόβουν βόλτες ή να δοκιμάζουν από την βαρεμάρα τους μηχανήματα που δεν ήταν στο πρόγραμμά τους. Αυτή τώρα είναι επαγγελματική στάση από το μέρος των δύο γυμναστών;

Ίσως και να τους έκανα παράπονα αν δεν έβλεπα τα μάτια του Jungkook.

Παρά το κόκκινο γύρω τους, η όψη του έμοιαζε ανάλαφρη. Ίσως πρώτη φορά τον έβλεπα έτσι. Χαμογελούσε περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Προτού περάσει στο γυμναστήριο στράφηκε προς το μέρος μου, έτριψε την μύτη του διακριτικά και χαμογέλασε. ΜΟΥ χαμογέλασε. Αυτό και αν ήταν περίεργο.

"Καλημέρα", είπε κι απομακρύνθηκε.

Έμεινα ακουμπισμένος με τον αγκώνα στον πάγκο να τον κοιτάω με ανοιχτό το στόμα. Δεν πρόλαβα να του απαντήσω -όχι πως αν δεν έφευγε θα το έκανα. Ήμουν αρκετά σοκαρισμένος για να βγει έστω και κραυγή από τον λαιμό μου. Δεν εξεπλάγην μόνο εγώ -ο Jackson τον ακολούθησε μέσα στο γυμναστήριο κοιτώντας μία εκείνον και μία εμένα. Παραλίγο να κουτουλήσει κιόλας κάποια στιγμή.

"Να τος!", αναφώνησε από την καρέκλα της η Sumi.

"Το είδα", μουρμούρισα σχεδόν υπνωτισμένος.

"Ωραία. Το είδες. Μην σε κρατάμε άλλο λοιπόν. Έχουμε και δουλειές!"

Γύρισα στο μέρος της παίρνοντας πονηρό ύφος. "Εννοείς διάβασμα ή δουλειές με τον Hoseok;"

Μου χαμογέλασε ψεύτικα. "Δεν σε αφορά."

Έστρωσα το μπλουζάκι μου, αποφασισμένος να διακόψω τον Jungkook για μία ακόμη φορά από την δουλειά του. "Είμαι σίγουρος πάντως πως δεν αφορά καθόλου την δουλειά εδώ."

Η παλάμη της προσγειώθηκε στην κορυφή του κεφαλιού μου. "Άουτς!", αναφώνησα τρίβοντας το σημείο. Έχει δυνατό χέρι που να πάρει.

"Μόλις με πρόσβαλες."

"Συνήθισέ το γλυκιά μου."

Της χάρισα ένα φιλί, το οποίο φυσικά και δεν δέχτηκε ξυνίζοντας το πρόσωπό της. Απορώ πώς στο καλό νόμιζα ότι είναι πολύ γλυκός άνθρωπος όταν την συνάντησα πρώτη φορά ερχόμενος στην σχολή. Ζήτημα να μου μίλησε όμορφα μία φορά.

Πήρα μία βαθιά ανάσα πλησιάζοντας την γυρισμένη πλάτη του Jungkook. Καταπολέμησα την επιθυμία να τον αγγίξω. Πέρα από την δική του επιθετικότητα θα είχα να αντιμετωπίσω και τα βλέμματα γύρω μας.
Ευτυχώς δεν ασχολιόταν με κάποιον πελάτη, αντίθετα έψαχνε κάποια πράγματα στην άκρη της αίθουσας. Ξερόβηξα για να τραβήξω την προσοχή του. Αφού γύρισε να με κοιτάξει πρόσεξα το υγρό χαρτομάντιλο στα χέρια του. Σήκωσα το βλέμμα, αντικρίζοντας τα κόκκινα μάτια του από το κλάμα.

Sing For Me || Vkook [ON PAUSE]Where stories live. Discover now