Sing For Me || Vkook [ON PAUSE]

IX

Taehyung

Στεκόμουν ακόμη σοκαρισμένος από ότι προηγήθηκε, ενώ ο Jungkook ασχολιόταν με τους πελάτες και τις πελάτισσες τους.

Πώς ήταν δυνατόν να μου ξεφύγει μία τέτοια ερώτηση; Πώς ήταν δυνατόν να τον ρωτήσω αν γνωρίζει πόσο γλυκούλης είναι; Όχι, σοβαρά τώρα, τι σκεφτόμουν; Αν σκεφτόμουν και καθόλου βασικά...

"Taehyung;"

Κούνησα το κεφάλι, ακούγοντας μία αρκετά γνωστή φωνή δίπλα μου να φωνάζει το όνομά μου.

"Hoseok!" Στράφηκα προς το μέρος του με ενθουσιασμό και έπεσα πάνω του, αφού άνοιξε τα χέρια για να με υποδεχτεί στην αγκαλιά του. "Πόσο καιρό έχω να σε δω; Τι κάνεις εδώ;"

"Μία μία τις ερωτήσεις καλέ!"

Ο Hoseok γέλασε μέσα στο αυτί μου. Δεν περίμενα να μου έλειψε τόσο, μα ξαφνικά αισθανόμουν γεμάτος. Εξαιτίας του Jimin γνωριστήκαμε, εκείνος μου τον σύστησε όταν είχα έρθει για διακοπές ένα καλοκαίρι στην Seoul. Από τότε ανταλλάξαμε αριθμούς και προφίλ στο Instagram και μιλάμε αρκετά συχνά.

Με έβγαλε από την αγκαλιά του. "Το θέμα είναι εσύ τι κάνεις εδώ! Εγώ έρχομαι αρκετά συχνά και το ξέρεις-"

"Είναι μεγάλη ιστορία hyung. Ο πατέρας μου αποφάσισε να δουλέψω στην σχολή για κάποιο διάστημα, μέχρι να την αναλάβω εγώ."

Ο Hoseok ανασήκωσε ένα φρύδι. "Δεν ακούγεσαι ιδιαίτερα ευχαριστημένος με αυτό."

Του χαμογέλασα. "Επειδή δεν είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένος. Όμως, θα δείξει πώς θα πάνε τα πράγματα."

Τοποθέτησε τα χέρια στην μέση, κάνοντας εντονότερο το γυμνασμένο σώμα του. Χορευτής τόσα χρόνια, λογικό είναι να έχει τέτοιο σώμα. Πήγε να μιλήσει, όμως τελευταία στιγμή κοίταξε από πίσω μου και χαμογέλασε διακριτικά. Τα μάγουλά του πήραν μία απαλή απόχρωση του ροζ.

"Ποιος-" κοίταξα πίσω, αντικρίζοντας την Sumi με το κεφάλι σκυμμένο χαμηλά, στα μπλεγμένα δάχτυλά της. "Τι-"

"Τίποτα!" Ο Hoseok με ανάγκασε να τον κοιτάξω.

"Εσύ ήσουν εκείνος που μιλούσε με την Sumi πριν λίγο;"

"Α, εδώ ήσουν;"

"Ναι, τσακωνόμουν με τον Jungkook."

"Ακόμα δεν ήρθες και άρχισες να τσακώνεσαι με το υπαλλήλους;"

"Αυτός ο βλάκας φταίει και το ηλίθια χαριτωμένο κεφάλι του!"

"Ουάου-"

"Μην πεις τίποτα!"

"Και να ήθελα, δεν με αφήνεις", χαχάνησε με ενδιαφέρον. "Τέλος πάντων, έχω δουλειά και πρέπει να φύγω. Σε συμβουλεύω καλύτερα να μην περάσεις από την αίθουσα που κάνει μάθημα ο Jimin. Έχει κλειστεί μέσα με το αγόρι του και δεν σε συμφέρει να είσαι ο δεύτερος που θα τους διακόψει-"

"Να μου λείπει!"

"-οπότε την κάνω! Να κανονίσουμε να βγούμε κάποια στιγμή."

Του χαμογέλασα και τον είδα να απομακρύνεται από το κτίριο, αφού χαιρέτησε με ένα απαλό νεύμα του χεριού του την Sumi στην είσοδο.

---

Είχα τακτοποιήσει τα πράγματά μου στην άκρη και τώρα βρισκόμουν έξω από το γυμναστήριο. Άτομα έφευγαν και άτομα έρχονταν, ο Jungkook όμως ήταν σταθερός στην δουλειά του. Ντρεπόμουν να τον πλησιάσω μετά από ότι συνέβη, όμως το ήθελα ταυτόχρονα.

Ήθελα να τον πλησιάσω, ήθελα να του κάνω ξανά κομπλιμέντα και να δω την αμήχανη έκφραση του προσώπου του.

Σκέφτηκα να τον πλησιάσω και να του ζητήσω να γίνει γυμναστής μου για κάποιο διάστημα. Στην ουσία θα πραγματοποιούσε ένα μεγάλο όνειρό μου. Να αποφασίσω επιτέλους να πάω γυμναστήριο. Βασικά δύο όνειρα. Να έχω έναν τόσο όμορφο γυμναστή.

Άντε και ένα τρίτο. Να του κάνω ξανά κομπλιμέντα.

Πλησίασα την πόρτα και πέρασα μέσα, περπατώντας προς το μέρος του. Είχε γυρισμένη την πλάτη προς το μέρος μου, έτσι δεν κατάλαβε ότι βρισκόμουν από πίσω του. Ξεροκατάπια, και για το θέαμα μπροστά μου και για να πάρω δύναμη.