Sing For Me || Vkook [ON PAUSE]

ΧΙΙ

Jungkook

Το σώμα του Taehyung βρίσκεται κολλημένο στο δικό μου, τα χείλη του κολλημένα στα δικά μου και η πλάτη μου κολλημένη τον τοίχο. Γενικά, βρίσκομαι σε μία κολλημένη κατάσταση η οποία φαίνεται έχει επηρεάσει και τον εγκέφαλό μου καθώς δεν σκέφτομαι καθαρά.

Δεν τον απομακρύνω, δεν τον χτυπάω, δεν...

Απλά τον φιλάω και λιώνω μέσα στην αυτοσχέδια φυλακή που μου έχει δημιουργήσει με τα χέρια του και το κορμί του. Τα δάχτυλά του περνούν δειλά ανάμεσα από τα ιδρωμένα μαλλιά μου και νιώθω κάθε τρίχα του σώματός μου να ανατριχιάζει.

Ξαφνικά, σαν ο εγκέφαλός μου να πήρε μπρος, συνειδητοποίησα πού βρισκόμουν, με ποιον, και τι ακριβώς κάναμε. Τα βλέφαρά μου άνοιξαν απότομα, αντικρίζοντας τα κλειστά γαλήνια βλέφαρα του Taehyung. Αναστέναξα μέσα στο φιλί, σε μία προσπάθεια να τον ξυπνήσω για να φύγει από πάνω μου, μα εκείνος βρήκε την ευκαιρία να περάσει την γλώσσα του στο στόμα μου. Αν δεν καταλάβαινα, ίσως και να το είχα αφήσει να συμβεί. Όμως όχι τώρα.

Έσπρωξα τον Taehyung από πάνω μου και κάλυψα του ερεθισμένα χείλη με την παλάμη μου. Ο Taehyung με κοιτούσε σαστισμένος, μεθυσμένος από το φιλί. Χαμήλωσα το κεφάλι, αδυνατώντας να τον κοιτάξω. Ένιωθα... περίεργα.

"J-Jungkook."

Κούνησα το κεφάλι μου.

"Jungkook, σε παρακαλώ, κοίταξέ με."

Άκουγα την ενοχή στην φωνή του. Δεν τολμούσε να με πλησιάσει, όπως εγώ δεν τολμούσα να τον κοιτάξω. Όμως τελικά το έκανα. Δεν είμαι σίγουρος πόση ώρα πέρασε μέχρι να τον κοιτάξω, αλλά το έκανα, και ο Taehyung περίμενε υπομονετικά.

"Συγγνώμη."

Αυτήν την φορά κούνησα το κεφάλι συμφωνώντας. Η όψη του δεν μου άρεσε, μα ήταν αδύνατον να ασχοληθώ με κάτι άλλο πέρα από το φιλί.

"Μίλα", σχεδόν ψιθύρισε. "Πες κάτι. Οτιδήποτε. Μην με κάνεις να αισθάνομαι χειρότερα από όσο αισθάνομαι ήδη."

"Πρέπει να φύγω."

Η φωνή μου ακούστηκε πιο σταθερή από ποτέ, δεν το περίμενα. Ήθελα να του θυμώσω, να του φωνάξω, να τον χτυπήσω, να τον κάνω να πονέσει. Δεν είχε κανένα δικαίωμα να με φιλήσει χωρίς την άδειά μου. Μα δεν μπορούσα να κάνω τίποτα από όλα αυτά. Τον άφησα μόνο και πλησίασα την Sumi στην είσοδο, πίσω από τον πάγκο.

Με κοίταξε με περιέργεια. "Καλά είσαι;"

"Όχι πολύ. Θα ήθελα να πάρω άδεια για σήμερα."

"Μα οι πελάτες-"

"Το επιτρέπω εγώ", άκουσα την φωνή του Taehyung από πίσω μου και δυσανασχέτησα. Δεν κατάλαβα ότι με ακολούθησε. "Θα τους ενημερώσω πως ο Jungkook έπρεπε να φύγει."

"Καλώς", συμφώνησε η Sumi και μου χαμογέλασε. "Καλή ξεκούραση και περαστικά σου."

Της χαμογέλασα με το ζόρι και προσπέρασα τον Taehyung δίχως να τον κοιτάξω, με σκοπό να μαζέψω τα πράγματά μου. Τον είδα ξανά στην διαδρομή μου προς την έξοδο μα δεν του μίλησα. Κοιτούσε κάτω, όμως ήξερα πως με είχε δει.

Κατευθύνθηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα στο διαμέρισμά μου και κλείστηκα μέσα. Δεν θέλω να δω άνθρωπο για τουλάχιστον μία βδομάδα.

Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να γεμίσω την μπανιέρα με ζεστό νερό και να χωθώ μέσα. Έκλεισα τα μάτια στην καυτή αίσθηση και ασυναίσθητα έφερα στο μυαλό μου το φιλί και το άγγιγμά του Taehyung. Είναι τόσο γαμημένα άδικο και αυτός τόσο μαλάκας. Δεν μπορώ να διαχειριστώ τις σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου, νιώθω σαν να πνίγομαι.

Καιρό είχα.