Alcavar Dynasty: THE BLACK SHEEP [COMPLETE]

Forty Five: The 'Other' Mom

And in that sentence, I finally burst out my breath. It's a big sigh.  But not a sigh of relief but a sigh of pain. 

"No, ayokong mag away kayo pero gusto kong mag hiwalay kayo. Be with me instead."

Sagot ni Rachel. 

"I can't okay? Whatever it is between us, it's nothing."

Sagot ni Raine.

"So ano lang ako!? Fuck buddy mo lang ganon!?"

Sumigaw na si Rachel.

"OO! Masaya ka na!? Alam mo umuwi ka nalang. I'm trying to have a date with my girlfriend so please. Just leave."

I immediately ran nang marinig ko iyon dahil I have a feeling na lalabas na si Raine. I kept my cool. Kailangan kong pigilan ang mga luha ko. Pag balik nya sa table namin ay nagsalita sya. 

"Uh, Rachel left. May emergency meeting daw sya kaya hindi na nakapag paalam sayo."

I just nodded my head.  Throughout our lunch, tahimik lang kami pareho. Hindi ko maalis ang tingin ko kay Lorraine. 

"Rosababe, may dumi ba ako sa mukha o sadyang nagagandahan kalang sakin?"

I fake laughed. 

"Namiss lang kasi kita."

I meant it. Miss na miss na miss ko na yung dating Lorraine. Yung Lorraine na nagparamdam sa akin kung gaano ako kaswerte. Ang dami na naming pinag daanan. Di ko maalis ang tingin ko sakanya dahil gusto ko syang tanungin, '

bakit ka nagloloko?'  
'bakit mo ako sinasaktan?' 
'hindi mo na ba ako mahal, Raine?'
'hindi na ba ako sapat para sa'yo?' 
'San ako nag kulang?' 
'San ako mali?'
'Bakit?'

"Babe?"

She snapped me back to reality.

"I said we should go."

Tumango lang ako sakanya. Still holding hands with her, ay naglakad kami papunta sa parking lot.

"Hmmmm...ahhhh.... Lorraine"

I looked down on her hand na hawak ko habang iniimagine ko ang mga malalaswang ginagawa nilang dalawa ni Lorraine sa kama. Mabilis ko itong binitawan na para bang may dumapong insekto. 

"Bakit? Okay ka lang ba babe? You seem off."

Tumango ako at mabilis na sumakay sa kotse nya. I endured the pain. For three days ay inisip ko, dinama kong mabuti. Sinubukan kong ayusin. Sa halip na awayin si Raine ay mas pinaramdam ko ang pag mamahal, atensyon at oras ko sakanya. Pero hindi pa rin pala sapat lahat, gusto ko lang naman maglambing kanina pero heto ako ngayon, nasa lobby ng hotel para mag check in. I don't know what to do or where to go first. Dahil si Lorraine ang buhay ko. Sakanya umikot ang lahat lahat. Ni hindi ko nga alam kung babalik pa ba ako as pag momodelling. SIguro ay kailangan ko munang magpahinga. I need time for myself. I need to rebuild myself.

Nang mabasa ko ang mga drunk texts ni Lorraine ay binura ko ito agad. Doon ko nasimulang maramdaman ang galit ko sa ginawa nya. Ngayon mas nanunuot sa isip ko na nag taksil sya sa akin at hindi matanggap ng sistema. Ako rin naman, umiiyak. Umiinom. Nasasaktan. Pero Lorraine! Kasalanan mo 'to! Kasalanan mo 'to eh! I never wanted to reply. I even blocked her number sa phone ko para hindi nya ako matawagan nor ma text. It might be a little immature of me pero kailangan kong makalimot. Kailangan ko syang makalimutan. Ayoko nang masaktan pa ulit ng dahil sa kanya.