Alcavar Dynasty: THE BLACK SHEEP [COMPLETE]

Forty-Four: Deep Pain

"Do you know how much I love you?"

Malambing na tanong sa akin ni Rosa habang nakahiga kami sa kama at nakayakap sa isa't isa.

"Yes."

Sagot ko naman sakanya saka bumuntonghininga.

"Antok ka na ba?"

Tanong nya sabay halik sa leeg ko.

"Not now, babe. I'm tired."

Sambit ko saka tumalikod sa kanya.

"Bakit? Raine? Hindi na ba ako sapat?"

Nakaramdam ako ng inis sa sinabi nya.

"Ano na naman bang problema mo Rosa?"

I asked in a very irritated voice.

"You really think I wouldn't know? That you're fucking that Rachel!?"

Bigla akong kinabahan sa sinabi nya. Umupo ako sa kama at hinarap sya.

"It's not what you think."

Sagot ko sakanya habang nananatiling kalmado.

"I hate you. Lorraine. I hate that you're doing this to me."

I just smirked. Na syang kinagalit nya at bumangon mula sa pagkakahiga.

"Naiintindihan ko, that you're still grieving. But for fuck's sake! I do not deserve this! You've become a different person!"

Sigaw nya sa akin.

Lumapit ako sa kanya at niyakap sya. Pero inalis nya ito at nanatili lang kaming nag titigan habang nakatayo sa paanan ng kama. Pumikit sya at huminga ng malalim habang umiiyak parin. Pilit na pinakakalma ang sarili nya.

"I'm leaving you."

Ang mga salitang gumising sa natutulog kong pagkatao. Nanlaki ang mga mata ko then I suddenly felt everything. Everything I did to her. Regrets and pain are choking me right now.

"No, you're not leaving me, Rosa."

Pinigilan ko sya at hinawakan sa kamay.

"Please don't make me beg you again."

Sambit ko habang yakap yakap ko sya sa tagiliran habang patuloy sya pag eempake ng mga gamit nya.

"What!?"

Mas lalo syang nagalit sa sinabi ko. Tumingin sya sa akin at straight na tumayo saka ako hinarap. My eyes can't cry.

"What the hell did you just say!?"

Tinulak nya ako sa balikat at humakbang palapit. Samantalang ako ay nakayuko lang.

"Don't make you beg me again!?"

Tinulak nya ako ulit.

"Alam mo ba kung anong nararamdaman ko ngayon? Lorraine!?"

I slowly looked at her.

"Please don't leave."

She smirked at umiling iling.

"Lorraine, harap harapan kayong nag landian sa harapan ko. Do you even know kung kailan? YOU DON'T! RIGHT!?"

I tried to think about when it happened. Pero hindi ko maisip dahil my mind is in panic. My whole system is in panic.

"You have become the monster you kept telling me about! Kung ayaw mo na Raine madali akong kausap! But this? Cheating on me!? To hell with you!"

I couldn't touch her anymore. Hindi ko na sya pinilit. I left the room at nagsimulang uminom.

"Come on, Lorraine! You have to go home!"