The One That Got Away : Here Tonight [Completed]

Chapter 6

Halos alas-dies na ng gabi at paikot ikot lang ako sa kama. Badtrip naman maaga pa ako papasok bukas. Hindi pa ako makatulog dahil hanggang ngayon ay pinag iisipan ko kung <ano ba talaga ang dapat na gawin para hindi ko na sya gustuhin. Kung pwede lang sana mag papalit ng puso ay ginawa ko na.

Tumayo ako sa pag kakahiga at sinuot ang balabal ko sa katawan, lumabas ako sa balkonahe ng aking kwarto at umupo sa upuan na nandoon bago tumingala. Ang daming mga bituin na siyang bumubuhay sa madilim na kalangitan. Huminga ako ng malalim.

Bakit kaya ganun, kung sino pa ang taong pinapangarap natin, yun pa ang hindi pwedeng maging atin. Kung sino pa ang taong ginugusto mo, siya pa ang hindi mapapa-sayo.

Pinunasan ko ang luhang tumulo mula sa mata ko. Ang komplikado naman ng buhay ko. Madrama na kung madrama. Pero sadyang hindi ko na yata makukuha yung love na gusto ko.

Ganun ba talaga ako kahirap mahalin? Pagod na din ako kasi ako manghingi ng love at ng attention. All this time, I always beg for my parents attention and I want to feel the parents love na sinasabi nila. Pero hindi ko maramdaman sa kanila. Sinubukan kong hanapin sa iba ang love. Pero hindi ko makita.

Wala e. Mahirap talaga siguro akong mahalin

Pinunasan ko ang luha ko at nilingon ang cellphone ko na tumutunog sa loob ng kwarto. Huminga ako ng malalim at tumayo. Nangunot ang noo ko ng makita ang name ng caller. Bakit gabing gabi natawag ito. Sinagot ko ito at hindi nag salita. Nasa tenga ko lang ang cellphone ko at lumabas ulit ng balkonahe.

"Gwyn" tawag ng nasa kabilang linya

"Jairus"

"Bakit gising ka pa?"

"Can't sleep"

"Then Stop over thinking"

"I can't stop it"

Narinig ko syang bumuntong hininga "Do you want me to go there?"

"No need" umupo ako sa upuan at tumingala ulit sa langit "Bakit gising ka pa?"

"Can't stop over thinking too"

"Ano naman iniisip mo?"

"Nothing"

"Tch" huminga ako ng malalim "Jairus"

"Mm?"

"Do I deserve to be loved?"

"Of course. Everyone deserve it"

"Sa tingin ko. Ako hindi" pinunasan ko ang ang luha ko "Everyone deserve to be happy. But I can't feel it. I feel that... That... Nobody likes me... Nobody wants to be with me... Nobody wants to take care of me... Nobody wants my presence... And... And nobody can love me... Bakit ang unfair ng mundo, Jairus. Bakit hinahayaan nila na masaktan ako? Bakit hinahayaan nila na paulit ulit ko maramdaman ang lahat ng ito?" tuloy tuloy ang pag tulo ng luha ko at tuloy tuloy din ang pag punas ko sa mga ito

"The world is fair, Gwyn. Nasasabi mo lang lahat ng iyan kasi nasasaktan ka. But believe me, the world is fair. Pinakumplikado mo lang" mula sa kabilang linya "Because you always think that nobody likes you, nobody wants to be with you, nobody wants to take care of you, nobody wants your presence, and nobody can love you. You always focused for one person. You always focused for the love that you want him to give it to you. Don't focus for one person, Gwyn. Try to look around, that nobody is always on your side. There is nobody that willing to love you, a nobody who want to be you, a nobody who always take care of you, a nobody always want your presence and a nobody who always love you"

Sunod sunod and pag tulo ng luha ko dahil sa mga sinabi nya. Halos tumaba ang puso ko dahil dun. Halos mapangiti ako sa mga sinabi nya, kahit hindi ko masyado naiintindihan.