The One That Got Away : Here Tonight [Completed]

Chapter 44

Halos tanghali na kinabukasan ako nagising. Kung hindi pa nga ako gigisingin baka hapon na talaga ako magising.

Katulad kasi ng sabi ni mama ay may family picture kami. Hindi na muna ako bumaba at nag ayos na ng sarili ko para sa family picture.

Nang matapos ako ay nagblower ako ng buhok at nag damit ng isang itim na pantalon at puting damit. Pag labas ko ng bathroom ay nakita ko si mama sa aking kwarto.

"Mom"

"Hey" lumapit sya sa akin "Here wear this hija" inabot nya sa akin ang kulay blue na dress "I want you wear this" Nakangiti nyang wika "Go ahead I'll here" pumasok na ako sa loob ng bathroom ko at sinuot ang dress.

Hanggang tuhod ko lang ang dress. Pa off-shoulder sya. Plain pero maganda.

"You're so beautiful my hija" hinila nya ako da vanity table at inupo "Let me do this, I really miss this" bago sinuklayan ang buhok ko gamit ang hair brush

"Ma, ngayon nyo lang ginawa ito sa akin" wika ko tumawa naman si mama sinuklayan nya ako at nilagyan ng clip ang mag kabilang buhok ko.

"Here" nalagay nya sa paanan ko ang chunky heels "Nandito din ang dress na susuotin mo mamayang gabi" wika ni mama at tinuro ang pink na bestida

"Ma, Hindi po ako mahilig sa dress"

"I know"

"Bakit puro dress ang ipapasuot nyo sa akin"

"Just let me do this my baby girl" Napanguso ako

Sinusuklay ni mama ang buhok ko, Nakangiti lang sya habang ginagawa nya ang bagay na yun.

"You already grown up." wika ni mama "whatever your father and I have done to you, I hope you will forgive us. I want to say that your dad and I are both proud of you. When I gave birth to you, I knew you would be a good and obedient child. I know we are not perfect parents to you, but we only want the best for you, but when I give you something that I think will be good for you is stepping on or ruining your happiness. hija, always remember your father and I are always here, we're guiding your life, no matter what happens, I hope you don't let your heart be filled with anger, you are aware of our real world, but I hope you don't do a thing that when you blame yourself in the end, think twice before you make a move. I love you, we love you." hinarap ko si mama at hinawakan ko ang kamay nya

"Mom sorry din kung minsan bastos ako, well hindi lang minsan kundi madalas, but I want to say na your the best mom. I will not make a promises but I will do my best at hindi po ako gagawa ng bagay na pag sisisihan ko, I love you too mom"

Hinalikan ni mama ang pisngi ko at nag simula ulit ako na ayusan ako.

Nilagyan ni mama ng ilang kolorete ang mukha ko, nilagyan nya din ako ng hikaw.

Sinuot ko naman ang bracelet na bigay ni Kuya nung birthday ko

"Oh bakit mo tinggal ang singsing mo?" tanong ni mama ng tanggalin ko ang engagement ring na bigay ni Joms "Itong kuwintas ang palitan natin" tinanggal naman ni mama ang kuwintas na bigay ni Jairus at sinabit sa akin ang isa pang kuwintas. Para siyang pa dog tag na kuwintas, yung paikot lang sa leeg mo "Handmade sya na kuwintas maganda ang pag Kagawa, sino ang may gawa nito" tukoy nya sa kuwintas na bigay ni Jairus

"Si Jairus po"

"Do you...?" pang asar ang tingin ni mama sa akin

"Ma, no I don't like him" umiwas ako ng tingin

"Wala pa ako sinasabi and Why are you blushing?"

"Mom" awat ko

"Yeah yeah" napatingin kami sa pinto ng may kumatok