•Bölüm9•

14.5K 817 249
                                    

Selaam bölüme geçmeden önce yıldızı parlatmayı unutmayın.

İyi okumalar ~

***

Hayatın bizi nereden vuracağını bilemezdik. Bir gün çok mutlu iken o mutluluk bir gün, bir anda dağılabilirdi.

Tıpkı benim hayatım gibi.

Bu yüzden geçirdiğimiz her saniyenin değerini bilmeliydik. İyi ya da kötü...

"İyi misin?" Islak saçlarımı havluya sarıp Esin'e başımı salladım. Mezarlıkta otururken bir anda yağmur bastırmış arabaya ulaşana kadar sırımsıklak olmuştum.

"Evet ama biraz başım ağrıyor. Migrenim nüks etti sanırım." Altımdaki pantalonu çıkardım

"Ben bir şeyler hazırlatayım sana yoksa hasta olacaksın. Sonra annem ile çıkacağız zaten." İtiraz etmeyerek,"Tamam." Dedim. Başımın ağrısı elmacık kemiklerime kadar vururken dolaptan temiz kıyafetler çıkartıp yatağın üstüne bıraktım.

Esin odadan çıkarken hızlı,sıcak bir duş aldım. Temizlenip çıktım. Saçımı kurutup üstümü değiştirdim. Buna yarım saat ayırırken sonunda yatağa uzanarak yastığa sarıldım ve gözlerimi kapadım.

Bedenim,üzerindeki tüm yorgunluğu hissettirirken bugün olanlar hafızamda dolaşıp duruyordu.
İyi mi yoksa kötü mü yapmıştım bilmiyordum ama pişmanlık hissetmiyordum. Elimden gelse daha fazlasını yapardım. Bedenimi uyuşuklukla sol tarafa çevirip kapalı olan gözlerimi açarak hâlâ şiddetle yağan yağmura baktım.

Dakikalar sonra tıklanan kapı ile yavaşça yerimden doğruldum. "Gel." Dedim.

Odaya Kutay'ın girmesi ile yutkundum. Neden gelmişti ki?

Acaba neden hadi düşün zeki kızım.

"Petrolden koca bir bidon benzin alma sebebin nedir?" Camın kenarında olan berjere oturduğunda ona doğru döndüm.

Bu kadar çabuk öğrenmesini beklemiyordum açıkçası.

"Bit temizliği yapacağım." Dedim alaylı bir tonda. Yüzündeki ciddiyet kendisini korurken gözlerimi devirdim. Bildiği halde neden soruyordu ki? Barış'ın anlattığına adım kadar emindim.

"Bildiğin halde neden soruyorsun? Neden nefesimizi boşuna harcatıyorsun?" Dudağının bir tarafı yukarı kıvrılırken bağdaş kurdum.

"Bugün ki cesaretine hayran kaldım?" Dudaklarıma bir gülümseme kondurdum. "Bende kendime hayran kalıyorum bazen. Eskiden olsa asla böyle bir şey yapamazdım." Gözlerinde bir pırıltı oluşurken cevap vermek için dudaklarını araladığı sırada açılan kapı ile sustu.

"Al bakalım." Esin elindeki tepsiyi ayak ucuma bırakıp Kutay'a doğru adımladı.

"Ben çıkıyorum. Hadi vedalaşalım." Dudaklarımı büzerek ayağa kalktım. Esin abisine sarılıp bana döndüğünde kolları arasına girdim.

"Sanki bir daha görüşmeyecekmişiz gibi dram yapmayacak mıyız?" Dedim geri çekilirken.

"İki yıldır göt göteyiz kızım. Bırakta biraz ayrı kalıp özlem biriktirelim. Hem merak etme üç site altınıza taşınıyorum. Uzak değil." Başımı sallayarak yatağa geri çöktüm.

BELA Where stories live. Discover now