BELA

•Bölüm1•

Selaamlaar.

Bir şeyleri sonuna kadar düşünerek yazan biri değilim aklıma geldiği gibi yazıyorum.

İyi okumlar olur inşallah. Bol bol yorum yapın. Hemen ilk bölümden sıkılmayın. Okumaya devam edin...

sizi seviyorum 🤍

***

Bu hikaye, bir akşam bakkaldan kola almış eve giderken baykuş seslerinin yazarı korktuması üzerine yazılmıştır.

***

İlahi Bakış Açısı Anlatımından ;

Gecenin karanlığını aydınlatan ay ışığı tenha köşelere uğramazken sokağın sessizliğini bozan baykuş sesi genç kadının tedirgin olmasına neden olsada ilerlemekten başka çaresi yoktu.

"Yardım et Allah'ım. Yardım." Kire, çamura bulanmış ellerini duvara duvara sürürken dizinin bir karış üstündeki ince, parıltılı elbise bu kış akşamında titremesine sebep oluyordu.

"Şişht, yavrum." Arkasından duyduğu ses kalp ritminin bozulmasına neden olurken umursamamaya çalışarak minik minik attığı adımlarını hızlandırdı.

İçindeki korkular duyduğu iğrenç sesler ile gün yüzüne çıkarken bedeni korkudan kasılıp duruyordu. Mavi harelerini çevreleyen beyazlıklar kırmızıya bürünüp yaşla dolarken Allah'tan tek isteği ona yardım etmesiydi.

"Duymamazlıktan geliyor galiba." Arkasındaki adamların ağızlarını yaya yaya konuşması sarhoş olduklarını tasdiklerken derin bir nefes alarak yerinde durup korkarak arkasını döndü.

"Duyuyormuş ya lan!" Zayıf,
cibiliyetsiz olan herif arkadaşı ile konuşmaya devam ederken genç kadın ayağındaki topuklu ayakkabıları bir köşeye fırlatıp hâlâ yerinde,kendi kendilerine tartışma içinde olan heriflere göz ucuyla kısa bir süre baktı.

Bedeninde olan acıları göz ardı ederek önüne döndü ve koşmaya başladı.

Nereye olduğunu bilmeden ayaklarının onu götürdüğü yere kadar koştu.

Arkasında olan haysiyetsizlerin varlığını hissederek.

Tenha sokaklar büyük caddelere açılırken arkasından gelen sesleri duymamaya çalıştı.

"Seni küçük fahişe!" Ardından bağıran sarhoş herife dönüp, "Fahişe senin anandır!" Diye, bağırmak istesede bunu yapamayacak kadar zor durumdaydı.