•Bölüm5•

19.2K 1K 278
                                    

Merhabalaar 🎈

Bölüme başlamadan önce yıldızı parlatmayı unutmayın lütfen

iyi okumalar ❤

iyi okumalar ❤

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

***

Deren'in Anlatımından ;

İnsan bir yerlerde tıkanıp kaldığında, nefes alması güçleştiğinde, yüreği büyük sızılar ile dolduğunda, mantığını kaybettiğinde yeni yollara dönmeli yüzünü. Yeni yollar seçmeli, yüreğindeki sızıları ferahlatacak yeni insanlarla tanışmalı...

Geçmişi geride bırakıp başı dik bir şekilde geleceğe ve geleceğin ona getireceği güzelliklere odaklanmalı.

İlk engelde takılıp düşmemeli, umutsuzluk içine girmemeli...

Kirpiklerimi kırpıştırarak yüzüme ciddiyetle bakan Kutay'a baktım.

Yüz ifadesi söylediklerinin aksini vurguluyordu.

"Ben içeriye giriyorum." Ayağa kalktım ve hâlâ tepkisizce bakan Kutay'ı umursamayarak içeriye doğru yürümeye başladım.

Dediklerinden hiçbir şey anlamamıştım.

Mutfağa girerek bardağı tezgaha bıraktım. "Özel olarak istediğiniz bir şey var mı?" Bana yöneltilen soru ile başımı iki yana,olumsuzca salladım.

"Yok teşekkür ederim. Ben sizin isminizi hâlâ öğrenemedim?"

"Esra ben kızım. Bunlarda Ece ve Ayça." Bize bakan kızlara bakıp hafif tebessüm ettim.

"Memnun oldum,ben oturma odasındayım." Fazla muhattap olmayarak oturma odasına geçtim.

Evin gri duvarlarını süsleyen tablolara göz gezdirdim. Her tabloda değişik desenler vardı. Her birinin ayrı anlamı olduğuna emindim.

Gözlerimi tablolardan çekip televizyon ünitesinin raflarına olan çerçevelere kaydı bakışlarım.

Merakla ayağa kalkıp ellerimi arkamda birleştirerek fotoğrafları incelemeye başladım.

Bir çerçevede Esin ve Kutay'ın birbirlerine sarılıp güldükleri bir fotoğraf vardı. İkisinin birbirine fazlasıyla değer verdiği kesindi.

Diğer çerçeveye çevirdim gözlerimi,muhtemelen anne ve babaları olan orta yaşlarda görünen insanlar ile bir fotoğrafları vardı. Şimdiki görüntülerine göre biraz daha genç gözüküyorlardı.

Eski bir fotoğraf olmalıydı.

"Günaydın." İşittiğim ses ile arkamı döndüm. Hâlâ pijamalı olan ve gözlerini ovuşturan Esin'e gülerek bakıp karşılık verdim.

BELA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin