•Bölüm10•

14.1K 875 441
                                    

Helllooo benim ballı böcüşlerim.

Bölümde dananın kuyruğu sonundaaa kopuyooor...

Lütfen elinizden geldiğince bol bol yorum yapınnn. Plaseeee... 🥺

Bölüme geçmeden önce yıldızı parlatmayı unutmayın.

İyi okumlar

İyi okumlar ✨

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

***


Kucağında oturduğum adama şaşkın şaşkın bakıp büyükçe yutkundum.
Yere düşseydim bu kadar utanmazdım sanırım.

Üstelik popom tam o şeyin üstündeydi.
Allah'ım bu olanlar rüya olsundu lütfen.

Lütfen...

"Deren." Kutay'ın kısık sesi kulaklarıma dolarken başımı ona doğru çevirdim. Hareleri koyulaşmış,çenesi kasılmıştı. Yeniden yutkundum.

"Efendim." Diye mırıldandım aynı ses tonuyla. Çok utanıyordum ama ben!

"Kucağımdan... Artık kucağımdan kalkar mısın ?" Hızlıca başımı salladım, ellerimi göğsüne koyarak destek aldım ve yerimden doğruldum.

"Ben,ben özür dilerim." Dedim ve koşar adımlarla oturma odasından çıktım. Elimi kalbime atarken ikişer adımlarla merdivenleri çıktım.

Arkamda beni gülerek izleyen adamdan habersiz...

***

O günün üstünden tam beş gün geçmişti. Bugün Esin ile birlikte akşam yapılacak olan parti için elbise bakmak için büyük bir AVM'ye gelmiştik.

"Bak şu mağazaya girelim. Elbiseleri güzel ve kalitelidir." Esin kolumu tutup şık bir mağazaya soktuğunda yanımıza gelen görevliyi kibarca göndermişti.

"Hadi dikilme yalı kazığı gibi. Bak, istediğini al. Abimin kredi kartını aldım. Ondan harcayacağız." Esin konuştuğunda gözlerindeki ışıltı; sınırsız parayla yapılacak alışverişin heyecanı yansıtıyordı.

O hevesle mağazayı incelerken ben başımı olumsuzca salladım.

"Gerek yok. Ben kendi elbisemi kendim alırım." Cevap beklemden askılıkların arasına girdim.
Daha fazla yük olamazdım. Sürekli onun parasını harcayıp duramazdım.

BELA Where stories live. Discover now