•Bölüm24•

10.5K 650 196
                                    

Selaaam aşklarım

Çerezlik bir bölüm yazıp geldiiim umarım hoşunuza gider.

Bölüme geçmeden önce yıldızı parlatmayı ve satır arası yorumları unutmayın.

Keyifli okumalaar ❤️💋

***

"Bekleyeceğim." Sözlerinden sonra yerimde çakılı kaldım. Uyanık olduğunu nasıl anlayamamıştım.

"Kutay?" Usulca arkamı dönerken o çoktan yatakta doğrulmuş muzip bir ifade ile yüzüme bakıyordu.

Söylediklerim hoşuna gitmişti.

"Ne yapıyorsun güzelim." Alt dudağımı stresle ağzımın içine yuvarlayıp ona doğru bir adım attım.

"Şey,yiyecek bir şeyler hazırlamak için mola verdim. Bundan önce de seni kontrol etmek istedim." Kutay yerinden kalktığında hızlı adımlarla yanına varıp koluna girdim.

"Dikkatli kalk, bir yerin incinmesin." Ani hareketler yapması hiç iyi değildi.

"İyiyim ben Deren, hadi mutfağa beraber inelim. Bende çok acıktım." Dilini dudakları üstünde gezdirdiğinde iç çekip bakışlarımı ondan çektim.

Beraber odasından çıkıp aşağıya indik ve mutfağa girdik.

"Sen otur şuraya ben hemencecik bir şeyler yapayım." Kutay'ı sandalyeye oturturken gözlerimi mutfakta gezdirdim.

"Kıymalı makarna yapayım mı?" Diye sordum Kutay'a, yapabileceğim en basit şey makarnaydı.

Başka bir şeyler ile uğraşıp vakit harcamak istemiyordum.

"Yanına salatada yapalım." Dediğinde gülümsedim ve başımı onayla salladım. Güzel fikirdi.

"Tamam ben suyu koyayım o zaman." Dolaptan derin bir tencere alıp içini su doldurdum ve ocağa koydum.

Dolaptan kıyma ve salata malzemelerini çıkartıp tezgaha dizdim.

"Soğanlı salata mı soğansız mı?" Diye sordum. Ben severdim fakat Kutay rahatsız olabilirdi.

"Soğansız." Arkasına yaslandığında kıymalı sosu hazırlamak için kolları sıvadım.

"Ben salatayı hallederim." Omzumun üstünden ona doğru baktım.

"Ben yaparım sen kendini yorma." Boşuna efor sarf etmekten için zaman kolluyordu resmen. Halinden haberi var mıydı?

Hayır,yoktu...

"Günlerdir her şeyin peşinden sen koşuyorsun Deren, yoruluyorsun." Of'ladım. Benim sorun etmediğim her şeyi kendisi sorun ediyordu.

Beni düşünmesi elbette güzeldi fakat ben halimden memnunundum.
Yaptığım hiçbir şeyden gocunmuyordum, seve seve yapıyordum.

Kıymayı tavaya atarken ona doğru döndüm. Yüzüme küçük bir tebessüm yerleştirdim.

"Biliyorsun ben halimden memnunum. İlgini anlıyorum fakat bu kadar dert etme."

"Sadece iyiliğini istiyorum." Biliyordum,beni benden daha fazla düşünen bir adama sahiptim.

***

Dudaklarıma bulaşan yemeği peçete ile silerken elimi karnıma vurup doymuşluk hissi ile arkama yaslandım.

"Çok yedim." Hâlâ tabağını bitirmeye çalışan Kutay'a doğru konuştum.

BELA Where stories live. Discover now