•Bölüm23•

10.5K 657 69
                                    

Selaaamlaar,umarım iyisinizdir

Bölüme geçmeden önce yıldızı parlatmayı unutmayın lütfen :)

İyi okumalar 🥺

•••

Önüme büyük çizim kağıdını yerleştitirken üstüme olan keskin bakışları umursamaya son derece gayret ediyordum.

İki gün geçmişti Kutay'ın söylediklerinin üstünden. Üstümde olan afallamayı hâlâ atamamıştım. Garip hissediyordum. Biri tarafından karşılık beklemeden ya da bilmiyorum bekleyerek sevilmek garip geliyordu.

Bir adam tarafından tarafından sevilmek...

"Deren." Kutay'ın sesi ile ona doğru döndüm.

"Alt dolaptan cetvel ve pergel var onlara ihtiyacın olacak." Cevap vermeden alt dolabı açtım. Direkt gözüme çarpan cetvel ve pergel'i aldım ve masaya bıraktım.

Büyük çalışma masasına göz atıp hemen hemen her şeyin eksiksiz olduğuna kanaat getirdikten sonra dönengeçli sandalyeye oturdum.

Nereden başlayacağımı bilemediğim için kirpiklerimin altıdan karşımda oturan Kutay'a baktım.

"Şimdi ne yapmam gerekiyor?"

"Bilgisayarımda birkaç örnek ve taslak var onlardan yardım alabilirsin." Önümdeki bilgisayarı önüme çekip açma düğmesine bastım.

"Şifresi var mı?" Diye sordum ekranın gelmesini beklerken.

Şifreyi söylerken,"Küçük harflerle." Demeyi de ihmal etme dedi,gözlerimi kıstım açılan ekrana bakarken.

"Biraz yavaş söyler misin lütfen?" Rakamları yanlış yazmak istemiyordum.

Kutay tane tane konuşurken parmaklarımı bilgisayar klavyesi üstünde hızlıca gezdirdim ve şifreyi kutucuğa yazıp onayladım.

Ekran açıldığında yeniden ona döndüm.

"Hangi klasör?"

"Sağ köşedeki drawing adlı klasör." Farenin üstüne elimi yerleştirip klasörü açtım.

"Yirmi sekizinci resim. Aç onu, sonrasında başlarız." Kutay'ın söylediklerini dikkatle dinleyip hatasız halletmeye çalışıyordum.

"Teklifime hâlâ cevap vermedim." Gözlerimi bilgisayardan ayırarak yeniden Kutay'a baktım.

"Hangisi?" Diye sordum. O kadar yoğun günlerden geliyorduk ki neyin ne olduğunu unutuyor aklımda tutamıyordum.

"Şirkette benim yanımda çalışma teklifi. Neden benimle birlikte çizim yapmıyorsun?" Derin bir nefes koyverdim.

Dün onunla asistanı olarak değil çizimleri beraber yaptığı insan olarak çalışmamı istediğini söylemişti. Ben ise şaşırmış sonrasında düşünmem gerektiğini söylemiştim.

Tamam şuan ona yardım ediyordum fakat şirkette onunla birlikte çizim yapmak,bir şeyler tasarlamak değişik geliyordu.

Asistanlıktan bir anda mimarlığa yükselmek, inanılmaz olurdu.

"Deren, cevap vermeyecek misin?" Başımı usulca yukarı aşağı salladım.

"Tamam olur." Dedim. Bu sefer itiraz etmeyip onun istediğini yapacaktım. Sürekli itiraz edip nereye varacaktım. Bu seferde onun istediği olsundu.

BELA Où les histoires vivent. Découvrez maintenant