Uzuuun bir aradan sonra merhabaa.
Bölüme geçmeden önce yıldızı parlatmayı unutmayın.
Satır aralarına bol bol yorum bırakın.
Sınır koymuyorum.
Hadii iyi okumlar💅🏼
***
Karşımda gördüğüm suret ile bedenim kasım kasım kasılırken dışardan gelen silah sesi ile silkelenerek kendime geldim.
"S-sen ölmedin mi?" Elimdeki silahı sıkı sıkı kavrayarak yüzüme alayla bakan Savaş'a baktım.
Arkamda olan bedenin varlığını unutarak.
"Karşında olduğuna göre, ölmüş müyüm güzelim?" Sözleri ile yüzümü buruşturdum. Böyle olmaması gerekiyordu.
"Gerçekten iğrençsin." Diye mırıldandım.
"O silahı kullanacak mısın gerçekten?" Başımı salladım.
"Zorunda kalırsam neden olmasın." Kendimi olabildiğince sakin tutmaya çalışıyordum. Eğer panik yaparsam elim ayağım bir birbirine girecekti ve bu benim için hiç iyi değildi.
Kesinlikle iyi değildi.
Bir anda belime sarılan kollar ile çırpınarak çığlık attım
"Bırak beni,bırak beni pis bunak!" Arslan denilen herif bedenimi sıkı sıkı sararken oğlu olacak piç elimdeki silahı almaya çalıştı.
"Bırak beni!" Parmağımı zor bela tetiğin üstüne yerleştirdiğimde bedenimin yere savrulmasıyla etrafımda olan her şey dönmeye başladı.
"Gerçekten o tetiği çekebileceğini mi düşündün, aptal." Kulaklıklarıma ilişen sözlerle doğrulmaya çalıştım.
"Seni öldüreceğim. Ne pahasına olursa olsun, gerçekten seni öldüreceğim!" İğrenç bir kahkaha duyarken saçlarımı geriye atarak bana doğru bakan iki iğrenç insan ile göz göze geldim.
"Biliyor musun beni öldürmek isteyen ve bunu dile getiren insan çok oldu. Ama maalesef ki hâlâ hayattayım." Yerden destek alarak kalkmaya çalıştığımda başıma yediğim sert darbe ile inleyerek gözlerimi kapattım.
***
"Kimse yok mu?" Diye bağırdım bir kez daha.
"Bizi buraya kapatıp nereye kayboldunuz sizi ahmaklar." Hâlâ baygın olan Daniel ve Barış'a gözlerimi çevirip yerimde tepindim.
Neden böyle şeyler benim başıma geliyordu. Ne kadar şanssız biriydim ben böyle.
O psikopat tarafından kaçırılmıştım. Pardon kaçırılmıştık.
Yine!
Şuan başımıza neyin geleceğini bile bilmiyordum.
Sinirden bedenim kasılıp gözlerim dolarken çığlık attım. Başım ve boynum öyle ağrıyordu ki...
Dayanılmazdı.
"Sikeceğim böyle işi!" Alt dudağımı sertçe dişleyip ellerimi ve ayaklarımı hareket ettirmeye çalıştım.
"Anasını satayım. Başım!" Barış'ın sesi ile hızla ona doğru döndüm.
Ah, şükür ki uyanmıştı.
Gözlerimi ilkte burada açtığımda bu ikiside yanımdaydı nasıl yakalandıkları ve neden yanımda bağlı oldukları hakkında bir fikrim yoktu.
YOU ARE READING
BELA
Teen Fiction"Sana, seni sevdiğimi söylediğimden beri bir garipsin. İtirafım seni rahatsız mı etti?" Hayır etmemişti. Ben,kendi içimde olan duygularla cebelleşiyordum, o kadar. "Hayır etmedi. Senin tarafından sevilmek güzel. Fakat ben sana karşı neler hissediyo...
