𝚅. 𝙳𝚢𝚜𝚘𝚌𝚓𝚊𝚌𝚓𝚊

66 23 8
                                    

Odejdź
Przeklęta obojętności
W obłęd popadam,
W odmęty nicości

Powróć
O prosta radości
Ten świat jest skażony
I nie ma litości

Zgiń
Mój drogi przyjacielu,
Na zawsze przepadnij

Gdyż jest nas zbyt wielu.

Wiersze ZaginioneWhere stories live. Discover now