Butterfly...Jeon🦋 (Completed)

15🦋

အိမ္ႀကီး၏ အျပင္ဘက္ၿခံေထာင့္ေလးတြင္
အရင္တုန္းက JungKookေဖေဖ
အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔စကားဝိုင္းေျပာခဲ့ေသာ
ေနရာ တခါတေလ JungKookနဲ႔အတူ
Coffeeအတူတူ ေသာက္ေပးတတ္ေသာ
အမိုးအကာေလးႏွင့္ ေနရာေလးတခုရွိသည္။
စားပြဲဝိုင္းေလးတခုရွိၿပီးအရိပ္လည္းေကာင္းေကာင္း
ရတတ္ေသာေနရာျဖစ္သည္။

"Kookie...Hyungေျပာတာကိုနားေထာင္ပါအုန္း...."

စာအုပ္တအုပ္ေပၚတြင္အဝါေရာင္ပန္းခင္း
ႀကီးအားေသေသခ်ာခ်ာဆြဲကာႏူတ္ခမ္းေလး
ေတြညႊတ္ကိုင္းေနေသာလိပ္ျပာငယ္သည္
သူေျပာသမၽွေခါင္းထဲတလုံးမွဝင္ပုံမေပၚ။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မမႀကီး၏ဆူပူမာန္မဲ
မွုအား အျပင္းအထန္ခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း
မဆိုင္သလိုပင္ ေအးေဆးစြာရင္ဆိုင္ခဲ့သည္။
အခန္းျပတင္းေပါက္တြင္တစုံတခုကိုေမၽွာ္လင့္
ေနသလို ခပ္ၾကာၾကာမတ္တပ္ရပ္ေနတတ္သည္။
သူသိပါသည္...။
Kookie ဘယ္သူ႔ကိုလြမ္းေမာတမ္းတေနမလဲဆိုတာ။
ဒီေန႔သည္ ParkJimin ဆိုလ္းကို
ျပန္ေရာက္လာၿပီး ေနာက္ Hannaအစီအစဥ္
ျဖင့္ Park မိသားစုတခုလုံးညစာလာစားမည့္ေန႔...။
Kookie ဒါကိုသိေနတာေၾကာင့္ ညေနေစာင္း
ထဲက ၿခံထဲဆင္းကာ ပန္းခ်ီဆြဲေနသည္။

"ရြာက ကိစၥေတြကိုရြာမွာထားခဲ့လိုက္ပါ...
ခုဆိုးလ္ကိုျပန္ေရာက္ပီဆိုေတာ့
Kookie က Jimin ကိုရြာမွာလို
ဆက္ဆံလို႔မရေတာ့ဘူး.....
ပီးေတာ့ ရြာမွာ ျဖစ္ခဲ့တာေတြအားလုံးကို
လည္းဘယ္သူ႔ကိုမွမေျပာရဘူးလို႔ကတိေပးပါ...
ခုည Jimin အိမ္ကို လာရင္
မသိသလိုေနေပးေနာ္....."

ပန္းခင္းဝါဝါကိုဆြဲပီးတဲ့ေနာက္ေကာင္းကင္
ျပာျပာအတြက္အေရာင္ကိုသူစဥ္းစားေနသည္။

"Jimin က Kookie ေနမေကာင္းလို႔
စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္အလိုလိုက္ခဲ့႐ုံပဲ...
သူHannaကိုပဲလက္ထပ္မွာ
ခုလည္းၾကည့္ေလ ဆိုးလ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့
သူဆက္သြယ္တာHannaက္ုပဲမလား..."

"JungKook မွာဖုန္းမွမရွိတာ....."

"ရွိလည္း ဆက္သြယ္မွာမဟုတ္ဘူး
Hyungစကားကိုနားေထာင္ပါကြာ
ဘာေတြျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့ ေမ့လိုက္ေနာ္..."

ရြာမွာသူတို႔လွမ္းသမၽွေျခလွမ္းအားလုံး
သိေနေသာ္လည္းအဖြားကဟန့္တားေသာ
ေၾကာင့္တေလၽွာက္လုံးၿမိဳသိပ္ေနခဲ့ရသည္။
ခုျပန္ေရာက္လာသည္ႏွင့္နားဝင္ေအာင္
ရွင္းျပေသာ္လည္း JungKook
က သီခ်င္းဆိုျပေနသလိုပင္သိပ္အာ႐ုံမရွိ။