Butterfly...Jeon🦋 (Completed)

🦋9🦋

"တွေ့ပီ.....မပြေးနဲ့တော့...."

ပန်းခင်းကြီးကြား အဖြူရောင်ဝမ်းဆက်လေးနှင့်
Jimin သည် အဖြူရောင်နှင်းဆီပန်းပွင့်ကြီးကြီး
တွေအားပိုက်ထားရင်းသူ့ကိုလှမ်းကြည့်သည်...။

"ဘယ်တုန်းက ပြေးဖူးလို့လဲ....ဖြေးဖြေးလျှောက်လာ
ပါ ကောင်လေးရယ်...."

"မြင် ..မြင်နေရုံနဲ့တောင်စိတ်မချလို့...ပါ..."

"စားချင်လား....."

ထိုးပေးလာသောနှင်းဆီတွေ...။Jimin ၏
မျက်လုံးလေးတွေသည်တလက်လက်တောက်
နေလျှက်ရှိကာ လှလွန်းသောမျက်နှာလေးဆီသို့
လက်လှမ်းသွားမိသည်...။

"မစားချင်ဘူး...."

"ဘာလို့လဲ....မင်းပန်းတွေကိုသဘောကျတယ်
မလား လိပ်ပြာလေးရဲ့...."

"ပန်းတွေကစားစရာမှမဟုတ်တာ....
နမ်းရမဲ့အရာကို..နမ်းပါရစေ Jimin..."

မျက်စိတဆုံးပန်းခင်းကြီးအလည်တွင်
ဖူးကြွနေသောနူတ်ခမ်းတွေအားရူးရူးမူးမူး
သိမ်းပိုက်မိနေကာ ခံစားမှုသည်အနိမ့်အမြင့်
အတက်အကျကလည်းမှန်ကန်လွန်းလျှက်...။

အပြာရင့်ရောင်လိပ်ပြာလေးတွေပျံဝဲလာသည်..
လောကတခွင်သာယာအေးချမ်းနေလျှက်....
လေနုအေးအေးလေးဖြတ်တိုက်ခတ်သွားသည်..။

Jimin နူတ်ခမ်းတွေသည် နမ်းမိပီး
သေသွားရမယ်ဆိုရင်တောင်
ဘယ်ဘုရားဆင်းချွတ်ချွတ်မကျွတ်နိုင်ဘဲ
သံသရာတခွင် စွဲလမ်းရင်း
ထာဝရမကျွတ်မလွတ်ဖြစ်စေနိုင်သော
ရှားပါး ရတနာတမျိုး....။

မရပ်တန့်ချင်..မလှုပ်နိုးလိုက်ပါနဲ့...

ဘယ်သူ ဘယ်အရာ ဘယ်အခြေအနေကမှ
မလှုပ်နိုးလိုက်ပါနဲ့.....

သိို့သော်...အသိနဲ့သတိကပ်သွားသော
အချိန်တွင် ထိုနူတ်ခမ်းတွေကိုနူတ်ဆက်
လိုက်ရတော့သည်...။
ဖျက်ခနဲပွင့်လာသောမျက်လုံးတွေကို
ချက်ချင်းပြန်မှိတ်ကာ အနမ်းတွေများ
ဆက်ရလို ဆက်ရငြား အိပ်စက်ခြင်း
သို့ပြန်သွားမိသော်လည်း..Jimin ကမရှိတော့...။

"ဟဲ့.....နင်ယုန်တွေဝယ်ထားတာဆို...."

အိပ်ယာဘေးတွင်တံခါးအားပြင်းထန်စွာ
ဖွင့်ပြီးဝုန်းဒိုင်းကျဲဝင်လာသော
Hanna...သည်ခါးထောက်မတ်တပ်ရပ်နေကာ
ပြသနာတခုကို စ ဦးတည် နေသည်...။