Butterfly...Jeon🦋 (Completed)

🦋13

အျပစ္ေတြက်ဴးလြန္မိထားၿပီဟုယူဆ
ရေသာ ရင္ဘက္အျပည့္ကိုက္ရာနီနီ
ေတြလက္ခံရရွိခဲ့တဲ့ ညကစ
ေနရတာမလုံျခဳံခဲ့......။
ဘဝက ကၽြံက်ေနၿပီ....ထိုေကာင္ေလးရဲ့
အသံတိုးတိုးေတြၾကားမွာ...
ကိုယ့္ကိုကိုယ္မသိခ်င္ေယာင္ျခင္းအႏုပညာ
မွာသိပ္ကၽြမ္းက်င္တယ္လို႔လည္းမဟုတ္ေပမယ့္
ခံစားရသမၽွကို မသိက်ဳံးႏြံျပဳကာ
ေနာက္တေန႔မနက္မိုးမလင္းခင္ျပန္ေျပးခဲ့ရျပန္သည္။
ေနာက္ရက္ေတြေတာ့..သူအေနအထိုင္
ဆင္ျခင္တာထက္ JungKookႏွင့္
မဆက္ႏြယ္မိေအာင္ႀကိဳးစားေနသည္....။

မေတြ႕ခ်င္ မျမင္ခ်င္...မပတ္သတ္ခ်င္၍
မဟုတ္ပါ...ေတြ႕ခ်င္ ျမင္ခ်င္ေန၍ျဖစ္သည္။
ထိုေကာင္ေလးသည္....သူ႔ကိုယ္သူလိပ္ျပာ
ေလးတစ္ေကာင္ျဖင့္ႏွိုင္းယွဥ္အသက္ရွင္
ခဲ့တာ သိပ္လြန္ၾကဴးျခင္းေတာ့မဟုတ္ပါ....။

ညိဳးငယ္သြားတဲ့အခါ...မဲ့က်သြားေသာ
မ်က္ႏွာေလးကအစ သေဘာတက်ရီေမာ
တဲ့အခါ ေပၚလာတတ္တဲ့
သြားတန္းျဖဴျဖဴေလးေတြအဆုံး.....။
ရွက္သြားတဲ့အခါနားရြက္ကေလးကို
လက္ကေလးျဖင့္အုပ္လိုက္တာအစ
ဝိုင္းစတဲ့အခါ ႏွာေခါင္းေလးရွုံ႔ကာ အသံေသးေသး
ေလးနဲ႔ ျပန္ျငင္းတာ.အဆုံး...
စားပြဲခုံပုေလးနဲ႔မနက္စာေတြအတူတူ
စားျဖစ္တဲ့အခါ တင္ပါးေအာက္ေျခေထာက္ေလး
ဖိကာ က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလးထိုင္ၿပီး
ေတြ႕သမၽွအကုန္ပါးစပ္ထဲ
အားရပါးရထည့္စားတတ္သည့္ပုံရိပ္ေလး
ေတြသည္....
ငါ့ကိုလာမကပ္စမ္းနဲ႔လို႔ ေျပာပစ္လိုက္ဖို႔
စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ လက္မခံခဲ့ပါ....။

လုပ္အားေပးၿပီးျပန္လာတိုင္းသူေစာင့္ေနတတ္
ကာစကားေတြတတြတ္တြတ္ေျပာတတ္သည္။
တအင္းအင္း ေထာက္ခံကာ
JinHyung တို႔ အဖြားတို႔ အၾကည့္ေတြကိုလည္း
အထူးသတိထားခဲ့ရသည္...။
အရမ္း တက္ႂကြစြာ အင္း အဲ လုပ္လို႔မရသလို
စိတ္မပါသလို ၿပီးစလြယ္နားေထာင္ေပးလို႔လည္းမရပါ။

တခ်ိဳ႕ေန႔ေတြမေစာင့္ေနလၽွင္ ႀကိတ္ရွာမိတတ္ၿပီး
ထယ္ေယာင္းႏွင့္စကားေျပာေနတတ္တာမ်ိဳး
တစုံတခုကို အာ႐ုံအျပည့္အဝေရာက္ေနကာ
သူ႔ကို လုံးဝဂ႐ုမစိုက္လၽွင္
ငါျပန္လာပီေလ လ္ို႔ေျပးေျပာခ်င္ခဲ့သည္....။
သို႔ေသာ္ တကယ္ေျပးေျပာ၍မရပါ..
မေခၚလၽွင္မေခၚတဲ့အတိုင္းထားၿပီး
ၿမိဳသိပ္ကာအခန္းထဲဝင္ခဲ့ရသည္...။
မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္းဘာအရိပ္တခုမွ
မေပၚလြင္ေစရန္လည္းဂ႐ုစိုက္ရေသးသည္....။