My Destined Love [FOUR SISTERS SERIES II]

Chapter 40

-enjoy reafing mga bhebhe loves😘😘 Sorry it's a bit late updating. Sana magustuhan niyo.

Pamela

Dalawang araw na ang nakakalipas simula nang makauwi kami. Everything has changed since that day.

Akala ko paggising ko, magiging maayos na ang lahat. Nagkamali ako. It became more worst. Hindi niya ako pinansin hanggang sa makauwi kami and until now. Parang iniwasan niya pa nga ako.

Our ride going home? It's not the same as we go. Napakatahimik. Yes, binibilhan niya ako ng pagkain ko on the road but tge silence---it's hurting me.

Is that so hard?

Ganoon ba kagrabe ang kasalanan ko para tiisin niya ako?

His unbelievable! He's too sensitive! How can he be like that?

Napapabunting hininga ako at nagugulo ko ang aking buhok sa frustration na nararamdaman ko.

Hindi tuloy ako makapagconcentrate sa trabaho ko. Siya lagi ang laman ng isip ko for the past days. Ni wala ngang flowers and chocolates na dumadating sa akin na lagi kong inaasahan every pasok ko. And I feel bad about it. Parang kinalimutan niya ako.

"Pam..." tawag ni Baklang Asher sa akin. "Para kang ewan." he said. Hindi ako tumitingin dito. Nakatalungko ako sa mesa at tamad na tamad kumilos.

"Ganito ba ang pakiramdam kapag galit ang isang tao sa 'yo?" I asked out of nowhere.

"Nag away ba kayo?" Doon siya nacurious at umupo ito sa kaharap kong upuan. Ginaya ang pangangalumbaba ko.

"Oo ata." Not sure. If that scene make him angry. Maybe, nag aaway nga kami or should I say inaaway niya ako.

"Anong oo ata? Niloloko mo ba ako?" Tinaasan niya ako ng kilay at matamang nakatingin sa akin.

Umiling ako, "hindi ko talaga alam kung nag aaway kami or what. Simula kasi ng nasabuyan ko siya ng tubig. He's mad at me. Hanggang ngayon hindi niya ako kinakausap and it hurt. You know that I am new to this kind of feeling, baklang Asher. And I, really hate this feeling. Nakakalungkot." nagmake face ako.

Hindi ko mapigilang hindi mailabas ang nararamdaman ko. Ngayon lang siya nagtanong. Kahapon niya pa ramdam ang pag iiba ng mood ko. Dahil. Nakikiramdam pa lang siya kahapon, hinayaan niya lang ako.

Hindi lang siguro siya nakatiis ngayon.

"Wait---" he asked curious. "Sinabuyan?" Kunit noo niyang tanong.

Tumango ako,"I want us to cuddle sa ilog which is ginawa naman namin kapag pupunta kami doon. Akala ko magugustuhan niya." Mas balungkot ako. "Akala ko lang pala 'yon."

Lumitaw ang lungkot sa aking mukha.

"Anong klaseng saboy ba ang ginawa mo?" he asked.

"Yung ginagawa natin kapag nagswiswimming tayo. Ganoon lang." Pagpapaliwanag ako. "And then, nagulat nalang ako, nang bigla niya na akong sinagawan. I didn't expect that. Kaya siguro ganito ang feeling ko." Mas ginulo ko ang aking buhok at parang naiiyak na nakatingin kay Asher.

"That's it?" Naguguluhang tanong niya.

Tumango ako.

"Yun lang ang ikinagalit niya?" Napaayos pa ito ng upo nang tumango ulit ako. "Fuck him! He's immature! Para 'yon lang sinigawan ka na niya? Damn him! Akin na ang number niya at nang maaway ko ang letseng boylet mo!" Galit siya. That's for sure. Halata sa mukha nito. And I really don't want kapag nagagalit siya. He can beat someone if he's angry.

"Don't curse at him like that." Nakangusong saway ko dito n inirapan niya lang.

"Where's his number? Give it to me." Inilingan ko siya. Alam ko kung paano siya kagalit kaya ayokong ibigay.