-- Documentary --

4 0 0
                                    

"Ano gusto mong panoorin?" he asked while I'm fixing my things. Bigla-bigla kasing pumunta and kakatapos lang ng exams ko kaya magulo pa paligid ko.

 "Documentary." and I smirked but he just rolled my eyes at me. 

We both laughed at each other dahil doon.

 "Okay." and he even nodded. 

Kinuha ko na yung laptop ko and hinanap ko yung documentary na hindi ko pa napapanood. Hassle kasi sa sched ko if isisingit ko.



"Sa susunod ikaw na yung lawyer na nandyan." saad nya and he even pointed at my laptop. Tumawa ako and I nodded. 

"Tapos ako yung kasama mo. Asawa mo." and he looked at me with a smirk on his face.

 Sinampal ko ng mahina pisngi nya at mas lalo tumawa. 

"Adik." and I laughed kaya natawa na din siya. 

"Hindi mo nga sigurado kung tayo pa din sa susunod." and that stopped him from laughing kaya natigil din ako. He looked at me with his serious expression. 

"I'm sure. We'll make sure of it,right?" and he caressed my cheek kaya dahan-dahan akong tumango with a small smile on my face. 

"Pero baka bigla kang mawala." saad ko but he shook his head. 

"I won't. At kung ikaw man ang biglang mawawala...Syempre hindi ko hahayaan." and he laughed nang sobrang lakas. Parang may mic siya na hawak sa sobrang lakas. 

Napasimangot na lang ako kasi biglang naiba yung atmosphere. He stopped laughing and he held my hand.

 "But of course, that's a joke. I'll let you if that'll make you happy." and he squeezed it tightly.

 "Ano ba yan?! Tigilan na nga natin 'to. Unless...totohanin kaya natin?" saad ko and he frowned kaya tumawa ako habang nakaturo sa mukha nya. 

"Hindi bagay. Mukha kang lapag." at tumayo agad ako sa kama para makatakas. 

"Grabe. Pinagkumpara mukha ko at lapag. Grabe talaga!" and I just laughed.

 Buong araw nanood at nag-inisan lang kami.



Iritado kong pinunasan yung pisngi ko kasi kanina pa ayaw tumigil ng luha ko. Nakadating din agad ako sa ospital at dumiretso ako sa room ni Cly. 

He's already awake and he was surprised when he saw me. Buti na lang tumigil na rin yung pagtulo ng luha ko.

 "Why did you do it?! Bakit?! Alam mo ba kung ano pwedeng mangyari sayo,ha?!" diretso kong saad and he was emotionless. 

"Bakit? Please naman, sumagot ka." gusto ko nang sabunutan sarili ko because I'm so frustrated, but I'm trying to stop myself. 

"I'll protect you, just like I promised." and he tried to stand up pero napaupo din siya. 

"Go home. Baka abangan ka pa." he added and I furrowed my brows at him. 

"Are you crazy? I can protect myself. Tyaka sana hinayaan muna yun. May ipapanlaban naman ako." and his jaw clenched pero wala na kong pake.

  Nakakainis at...I don't know kung ano yung isang nararamdaman ko. Takot? Siguro. 

"You'll protect yourself, lalaban ka, using what? The law? Oo, magagawa mo yun, pero hindi mo sigurado kung mabubuhay ka pa kung gagawin mo yun. Nakataya na buhay mo. Do you think I can bear that if that will happen? Baka matuluyan ko na yun." at umiling-iling pa siya.

 "Kahit na. Paano kung hindi lang yan ang ginawa sayo? Tyaka kakasuhan ka nung mga yun." and I bit my lower lip to stop saying what's on my mind.

 "I know. You know that I don't want anything to happen to you." and I just nodded. 

"So, paano? Ang...Malalakas sila. They can use their power to turn the tables. And I'm...the only witness." and I brushed my hair. 

"I can contact our lawyer." he answered kaya bumagsak balikat ko. Yes, I'm expecting that he'll choose me, kaso ok na rin yun. Takot akong hawakan yun, but at the same time takot ako kapag pinatalo o natalo yun ng iba na hindi ako.

 "Or if you want..." he trailed off and tumango ako.

 "I'll handle it." sagot ko and he smiled. 

I moved and I'm planning to sit at the chair na malapit sa kama nya. Kaunti na lang ay nandoon na ako pero tumigil ako.I bit my lower lip to stop myself from saying what I remembered two years ago. 

"Nagkatotoo nga,diba?" and he even chuckled na parang nabasa nya yung iniisip ko kanina lang. I nodded and chuckled a little. 

"But you had the wrong role." I added and that's when we became quiet.

 I looked up to stop my tears when I felt them forming at the side of my eyes. 

"Come here." at nilahad nya kamay nya kaya hinwakan ko yun and he pulled me. Pinaupo nya ako sa tabi nya and he hugged me. 

"I know you can do it, baby. Tyaka may role pa din naman ako." saad nya kaya napangiti ako.

"Hindi pa nga lang asawa. Parang tanga kasi,e. Masyadong minamadali." kunwaring inis na dagdag nya kaya nangingiting umiling-iling ako.

 Alam kong madami kaming kakaharapin and I'm scared na hindi. I know we can face it pero...I doubt my skills lalo na baka may mangyari.

 "Hey. I'm here. We'll face it together, Attorney. " at natatawa na lang akong umiling. I nodded after I leaned my head onto his shoulder.

 "You'll help, right?" and he nodded. 

 "Just tell me the truth and everything. No lies or white lies, please." I added.

 "Yes, I promise." at tinanguan ko na lang siya.  That's the assurance I need.

 Handa siya kaya pati ako dapat. I'm the one who'll defend him so I need na lakasan loob ko. 

I can win this. This is the truth. 

BEHIND THE LYRICSWhere stories live. Discover now