BEHIND THE LYRICS

-- Kapatid-zone --

"Dali, sama ka na kasi." pamimilit sa akin ni Zair and I glared at him kasi may plinano na siya bago pa siya lumapit sa akin. 

"As if may choice pa ko no'." inis na sagot ko and he laughed. 

Nagsabi kasi siya kina mommy na isasama nya ako and syempre if tumanggi ako magagalit sila sa akin. Sumama na lang ako sa kanya and tournament kasi ngayon nung basketball team nya.

 Pagdating namin sa court, madami na agad na yung tao kaya napadikit ako kay Zair. Inakbayan nya ako and we walked papunta sa mga upuan.

 "Dyan ka na lang, para malapit." saad nya and I nodded at him. 

May mga lumapit sa kanyang kateam nya ata kasi same sila ng color ng jersey. 

 "Hi, what's your name, bibi?" saad nung isa sa kateam nya and he began to walked near me kaya I nudged Zair and napadaing siya dun kasi napalakas yung gawa ko. 

"Doon na nga kayo, dali!" utos nya at nagsunuran agad sila. 

"Ikaw, captain?" tanong ko and he smirked at me before he nodded. 

"Ok." at umupo na ako.

 "Kapag nanalo kami, libre mo ko." saad nya at kumunot-noo ko dahil doon and I raised my brow at him. 

"Kayo nga nanalo tas ako pa manlilibre? Daya!" pakikipagtalo ko and he just laughed before siya tumakbo papunta sa mga kasama nya. I rolled my eyes at him at umupo na.

Wala ako akong masyadong alam sa basketball so I don't know what's happening, basta ang alam ko lang ay medyo nakakalamang na yung score nung kalaban nila pero minsan nakakabawi sila.

 Lumamang ng 2 points yung kalaban before the time ends kaya talo sila. They shaked their hands and Zair is comforting his teammates. 

After that, tumakbo siya papunta sa pwesto ko. I don't know what to do because I kinda feel bad and I want to comfort him but I don't know how. I just smiled and he gave me a small smile.

 "Sayang, kasama na sana kami sa championship." at buti na lang hindi ko napakitang nagulat ako. Hindi ko kasi alam na ganon pala.

 "Umm..hmm?" and I opened my arms kasi hindi ko kasi alam sasabihin and I don't want to make everything awkward. He chuckled before he hugged me. 

"Baka magkaroon pa ng ibang tournament..and malay mo makabawi kayo doon. S-sorry, wala kasi akong alam sa ganito." at inamin ko na lang kaya natawa siya while his head is in my shoulder. 

May isang step kasi before yung upuan ko and nandoon siya pero still nakakangawit ata yun sa kanya dahil sa height nya. Matagal siya nakayakap sa akin at tinapik ko yung likod nya nung napatingin sa amin yung mga kateam nya.

 Inangat nya yung ulo nya and I looked at his back kaya tumingin din siya.

 "Puntahan mo na, I can wait here o kaya sa labas na lang." saad ko and ginulo nya muna buhok ko before he answered. 

"Sasama na kita then doon ka muna sa bench namin." sagot nya and I nodded. 

Hinawakan nya yung kamay ko and he pulled me. Mga nakangisi yung mga kasama nya pati na rin yung coach nila kaya napayuko na lang ako nung nakababa na kami.