ISANG linggo na ang lumipas nang nanalo ako bilang Ms. Stanford Academy 20**. Aaminin ko hindi na ako binu-bully at pinagtatawanan, marami ng nakakakilala sa akin at nanliligaw. Pero hindi ko sila pinapansin dahil na kay Liam na ang puso ko. Sa makalawa exam na kaya puspusan ang ginagawang pagre-review. Nandito kaming tatlo sa favorite place namin sa may field masarap kasi ang simoy ng hangin. Habang nagre-review kami dumating si Liam kasama iyong dalawa.
"Hoy ikaw!" sabi niya sabay turo sa akin.
"Aba! Bastos mo ah Cassy ang pangalan niya hindi hoy!" Pagtatanggol sa akin ni Emma.
"Wala akong pakialam tatawagin ko siya sa paraan na gusto ko!" matigas na pagkasabi niya.
"Alam mo g'wapo ka lang pero bastos ng ugali mo. Hindi ko nga alam kung anong nakain ng kaibigan ko at ikaw pa ang ginusto!" galit na sabi ni Olivia.
"Hindi ko na kasalanan kung itong kaibigan niyo ang may gusto sa akin. Hindi ko naman sinabi sa kaniya na gustuhin niya ako," sabi niya na nakatingin sa akin.
"Bro hindi na tama ginagawa mo," sabi ni Noah.
"Huwag kang makialam Noah dahil iyang babae na iyan, patay na patay sa akin. Kaya kahit anong gusto ko susundin niya." Parang ang liit na ng tingin ko sa sarili ko sa mga sinasabi niya.
"Umalis na nga kayo rito tahimik kami kanina tapos nanggugulo kayo!" sabi ni Olivia. Hindi na ito tama baka magkaroon na naman ng away sabi ng isip ko.
"Bro, tara na mga babae sila huwag mo patulan," sabi ni William.
"Ano ba kailangan mo sa akin? Susundin ko huwag lang kayo mag away-away," sabi ko kay Liam.
"Sumama ka sa akin reviewhin mo ako dahil tinatamad ako." Gusto kong tumanggi kaso baka mag away-away lang sila.
"Sige ayusin ko lang gamit ko." Tatayo na sana ako nang hawakan ni Olivia kamay ko.
"Ayoko na nag aaway-away kayo kaya susundin ko na lang siya, okay lng ako girls." Pagkasabi ko sinundan ko si Liam. Malungkot mga kaibigan ko pero mas okay na ito para walang gulo.
Pagdating namin sa library binigay niya lahat ng notes at books saka ko siya ni-review bawat subject. Saka na ako mag-review pagdating ko sa bahay. Inabot na rin kami ng tatlong oras at medyo pagod na.
"Liam, puwede magpahinga muna ako kahit fifteen minutes lang. Punta lang ako canteen para kumain nalipasan na kasi ako ng gutom." Talagang gutom na ako.
"May sinabi ba ako na magpahinga ka? Wala 'di ba at saka hindi ko na kasalanan kung nalipasan ka na ng gutom ituloy mo na." Wala akong choice kung hindi ituloy.
Hindi namin namalayan ang oras gabi na pala. Paglabas ko ng school wala na halos masakyan at umuulan pa kaya naglakas loob ako kay Liam.
"Liam, puwede ba ihatid mo ako sa amin wala na kasi akong masakyan kapag ganitong oras," nagmamakaawang sabi ko.
"Hindi puwede may lakad pa ako. Bakit kasi wala kang sariling sasakyan? Sige bukas na lang ulit alis na ako." Hindi ko alam kung paano ako makakauwi. Medyo nahihilo na rin dahil sa gutom at malas dahil wala akong payong. Susugurin ko na lang ang malakas na ulan makauwi lang. Halos hindi pa ako nakakalabas ng gate nanghihina na katawan ko at sobrang hilo ang nararamdaman ko. Ang huli ko lang naalala bumagsak ako sa lupa.
3rd Person Point of View
Pabalik ng school si Noah dahil tumawag sa kaniya ang Mama ni Cassy. Nakilala niya Mama nito nang hinatid siya sa kanilang bahay isang beses. Hindi pa raw nakakauwi si Cassy at hindi siya makontak sa phone. Mabilis ang ginawang pagpapatakbo ni Noah ng kotse para makarating agad sa school. At bago pa niya maipasok ang sasakyan nakita niya may taong nakahiga sa lupa. Kaya agad siyang bumaba ng kotse at tiningnan. Laking gulat niya na si Cassy inaapoy ng lagnat at walang malay. Agad niyang kinarga si Cassy at sinakay sa kotse. Dinala siya sa hospital na pamamay-ari rin nila Noah. Mabilis ang pagpapatakbo niya nag-aalala siya para kay Cassy ng sobra. Pagdating nila sa hospital agad binigyan ng pangunang lunas si Cassy. At ng medyo okay na dinala siya sa isang private room. Kinausap ni Noah ang doktor na tumingin kay Cassy.
"Doc, kumusta na siya? Ano po nangyari sa kaniya?" tanong niya sa doktor.
"Stable na siya bumaba na rin ang lagnat. Gawa ng pagkagutom kaya siya nanghina at nahilo sabayan pa ng naulanan kaya siya nagka-fever. Pero imo-monitor pa namin siya," paliwanag ng doktor.
"Salamat doc." Tumango lang ang doktor. Tinawagan niya ang Mama ni Cassy para ipaalam na nasa hospital ito. Habang hinihintay niya ang Mama ni Cassy pinagmamasdan niya ang dalaga. Naaawa ito sa kalagayan niya namumutla at nanghihina ang katawan. Nang dumating ang Mama ni Cassy pinaliwanag niya ang nangyari at kumalma naman ito. Nagpaalam saglit si Noah na may pupuntahan lang pinayagan naman siya.
Habang nasa biyahe tinawagan niya si Liam kaso hindi sumasagot kaya si William ang kinontak niya. Nasa bar sila na pamamay-ari ni Liam at doon siya dumiretso. Pagdating niya agad siyang pumunta sa VIP room sa second floor. Agad niyang binuksan ang pinto at naabutan niya may kahalikan na babae si Liam. Sa sobrang galit ni Noah agad niyang sinuntok ng malakas si Liam at natumba ito. Nagulat din si William sa mga nangyari at nagsilabasan ang mga babae. Hindi pa nakontento kwenilyuhan niya ito.
"Fuck you Liam! Dahil sa'yo nasa hospital ngayon si Cassy. Kapag may nangyari sa kaniya ng masama kakalimutan kita bilang kaibigan!" sabi ni Noah na kita sa mga mata nito ang sobrang galit.
"Nasa hospital si Cassy bakit?" tanong ni William.
"Bakit hindi mo tanungin itong matalik mo na kaibigan," sabi ni Noah. Nakatingin kay Liam na nasa sahig pero hindi ito sumagot.
"Nakita ko walang malay si Cassy at inaapoy ng lagnat. Sabi ng doktor dahil sa gutom kaya siya hinimatay at itong Liam na ito iniwan niyang mag-isa si Cassy sa school. Kahit alam niya wala na itong masakyan pauwi kaya nilusob na lang niya ang ulan. Fuck you Liam! Gawin mo pa iyan kay Cassy ako ang makakalaban mo!" Pagkasabi ni Noah iniwan na niya ang dalawa.
"Bakit mo ginawa iyon bro kay Cassy? Mabait iyong tao at sobrang mahal ka niya." Walang nakuha na sagot si William sa tanong niya. Tahimik lang ito at nagpakalunod sa alak.
================================
YOU ARE READING
Eligible Bachelor 1: Liam Arnault (Ikaw Pa Rin)
Romance[Completed] "May mga bagay sa mundo na hindi kaya baguhin ng panahon. Pero kayang ayusin kapag nabigyan ng pagkakataon." - Liam Arnault "Matatago mo ang sakit, mapapaniwala ang iba na kaya mo, pero hindi mo maitatago sa sarili mo na yung taong nagpa...
