Hurting You (Play Series #1)

CHAPTER 18

CHAPTER 18

"May dinner tayo mamaya, huwag niyong kakalimutang dalawa gusto kasing kumain ng Mama mo sa labas kaya umuwi kayo ng maaga." Ani Papa, nasa kotse kami ngayon tatlo para ihatid ako ni Jerezon at si Papa sa kompanyang pupuntahan nito.

"Okay Dad." sagot ni Jerezon.

Nang makarating na kami sa parking lot ay naunang bumaba si Jerezon para pagbuksan ako ng pinto. "Take care hon." He uttered, and he come near me and the next thing I knew he hugged me and kissed my forehead. Ngumiti ako.

Palabas nanaman ito dahil nakikita kami ni papa pero kung wala si Papa at hindi niya kami nakikita paniguradong walang ganitong eksena ang mangyayari.

"Ingat ka din hon."I said, at niyakap siya.

"Sige na baka malate pa kayo." I demamded, napatingin ako sa kotse na kadarating lang nagpark ito malapit sa kung saan nag-park si Jerezon.

Pumasok na naman si Jerezon sa loob ng kotse at pinaandar ito tumalikod na ako at naglakad. Gusto ko sanang bisitahin si Nomy mamaya pero mukhang hindi mangyayari dahil sa dinner namin.

"Annika!"

"Wait lang hintayin mo ako!"

Lumingon ako sa pinanggalingan ng sigaw hindi nga ako nagkamali ng makita ko si Kim, siya pala ang hinatid ng kotse. May kausap din itong matangkad na lalaki nakasuot ng jacket na grey at sweatpants naka-tsinelas lang din ito. Nang humrap ito sa akin ay natigil ako, hindi ako pweding magkamali. Siya ang lalaking nabunggo ko doon sa may fereswell.

Naglakad ako palapit sa kanila ang tingin ng lalaki ay hindi niya pa din tinatanggal sa akin. Naiilang na nag-iwas ako ng tingin at kay Kim na lang tumingin. Bakit kasama niya ang lalaking ito? Nang makalapit na ako ay nginitian ko si Kim.

"Hmm...Annika Kuya ko pala." she said and pointed the man. So, Kuya niya pala. Bakit parang hindi sila masyadong magkamukha?

Sa bagay mayroon namang mga magkapatid na hindi magkamukha, kagaya namin ng kapatid ko hindi kami masyadong magkamukha, magkahawig. Pero hindi ibig sabihin 'non na hindi na kami magkapatid, hindi man kami magkamukha ay pareho naman ang dugong nananalaytay sa may ugat namin at 'yon ang mahalaga.

"Hi! I'm Annika." pagpapakilala ko at inilahad ang palad sa harap niya. Tiningnan muna ako nito na parang sinusuri. Nakilala niya kaya ako? Guilty talaga ako sa nangyari dahil hindi ako tumingin sa dinadaanan ko ng mga oras na 'yon kaya nabunggo ko siya.

I sighed. "Ahh...s-sorry pala kung natapunan kita ng shake." Mas lalo akong nailang sa mga tingin niya.

"Sorry ulit."

"It's okay, besides I have a fault also hindi ako tumitingin sa dinadaanan ko by the way my name is Narozlee." He said in a cool tone of voice. Narozlee, sounds good. Ang ganda ng pangalan niya.

Kim cough. "Wait saan kayo nagkakilala? I mean saan kayo unang nagkita?" Naguguluhang tanong nito, nagpabalik-baik ang tingin niya sa amin.

"Sa fereswell lang, doon sa cavite malapit sa Yumi Boutuque." Ako na ang sumagot sa tanong nito.

"Ahh! kaya ka pala umuwi kagabi na basa ang t-shirt mo." Kim chuckled. Tumango naman ang Kuya niya. 

"Tara na nga Annika, bye Ya!"

"Take care!" Bilin nito kay Kim,

"I know!" she replied and chuckled.

Ano kayang pakiramdam ng may kuya? May tatawagin kang Kuya? Masaya kaya? Feeling ko mas magiging safe ako, hindi ko alam.