CHAPTER 8
Two days fast and and we stay at condo, lumalabas lang kami ni Nomy kapag may bibilhin kami.
Kinabukasan ng Monday ay nagising ako dahil sa boses ni Nomy, iminulat ko ang mga mata ko. Nasa harap ko si Nomy at hawak ang cellphone ko.
"You're Mom calling you." Nomy gave my cellphone.
"Magluluto lang ako ng breakfast natin." She said at lumabas na ng kwarto ko.
"Okay." I said.
I looked at my cellphone, and answer the call.
Umupo ako sa kama at sinagot ang tawag.
"Ma, ang aga niyo naman pong tumawag. May problema po ba?" Tanong ko.
Rinig ko ang ingay sa kabilang linya mula sa mga ugong ng sasakyan.
"Ma nasaan po kayo ngayon?" Dagdag na sabi ko.
"Annika, nasa Palawan pa rin ba kayo? Isang lingo na kayong nandyan di'ba? Nakauwi na ba kayo sa Manila?" Tanong ni Mama.
"Nakauwi na po kami kahapon Ma, bakit po?" Pagsisinungaling ko, sorry Ma.
Tatawagan ko na lang mamaya si Jerezon at sasabihin na sinabi ko sa parents ko na nakauwi na kami kahapon.
"Ohh! Mabuti kung ganun, bye na muna Annika. Love you anak. "
"Okay po Ma." Nakakunot pa din ang noo ko ng pinatay ko ang cellphone, bakit parang ang weird ni Mama?
Ng lumabas na ako ng kwarto ko ay nakaligo at nakabihis na ako. Nadatnan ko si Nomy na nagluluto.
"Wala kang pasok ngayon?" Tanong ko sa kaniya, hindi pa kasi ito nakaligo at nakabihis. Umupo ako sa highchair at pinanood siya, "Ayaw ko ng magsinungaling sa parents ko." I said. Nomy looked at me.
"Then tell them, what if they went in Manila. Edi nabuko na kayo." Napasimangot ako dahil sa sinabi niya, she's right paano kung pumunta ang parents niya dito o parents ko?
"Hindi ko alam Nomy." I said. "Basta hindi ako nagkulang ng mga paalala sayo ha! Nasa sayo 'yan if you want to tell to your parents kung ayaw mo wala akong magagawa diyan Annika. Huwag mong kalimutan na walang lihim na hindi nalalantad o nabubunyag."
Alam ko naman "yon, e. Pero natatakot talaga ako what if they went on Manila, anong mangyayari? Ngayon palang ay kinakabahan na ako para doon.
"Hopefully they didn't think going here. Kapag nagkataon wala na kaming lusot kung ganun."
"I think so." Nomy said and smirk.
Kumain lang kami ni Nomy at pagkatapos naligo na siya at nagbihis, ako naman ay nagpresinta na hugasan ang plato.
"Susunduin kita mamaya hindi naman siguro ako mala-late, If I wasn't around 5pm magtaxi ka na lang, tatawagan din kita"
"Okay," Nasa sasakyan na kami ngayon ni Nomy, ihahatid niya muna ako sa kompanya kung saan ako nagtatrabaho bago siya didiretsyo sa trabaho niya.
"Ngayon muna pala makikilala kung sino ang magiging partner mo di'ba?"
"Yeah, I was hoping na magkakasundo kami."
"Ohh were here, I just text you later, nabuksan mo na naman ang cellphone mo." Tumango naman sa kaniya. Kinuha ko na ang bag ko at binuksan ang pintuan ng kotse.
"Okay bye! Drive safely." I said.
"Bye!" Sinarhan ko na ang pintuan at hinintay lang na umandar na ang sasakyan, pinanood ko pa itong lumayo bago ako pumasok sa loob. Pagpasok ko palang ay sinalubong na agad ako nila Mark at Pau.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Hurting You (Play Series #1)
ΡομαντικήPLAY SERIES #1 Masakit kapag naiwan ka ng service niyo, napagalitan ng magulang, natalo sa lotto, hindi naipasa ang board exam, naubusan ng pera, nawalan ng pitaka, na hold up at na late sa trabaho. Pero mas masakit kapag iniwan ka ng taong mahal mo...
