CHAPTER 10
"Okay ka lang 'ba Annika? Kanina ka pa tumitingin sa orasan ahh. May pupuntahan ka'ba?" Pau asked.
We're here at the conference room kasi may biglaang meeting, tatlong oras na kaming nandito. Wala naman akong maintindihan dahil kanina ko pa iniisip sila Mama at Papa. Nabuko na kaya nila si Jerezon, madami na ring text at missed calls si Jerezon.
I was not able to reply and answer his text and call because they might to scold me. Kanina pa talaga ako kinakabahan hindi ko alam kung bakit, pero pakiramdam ko may mangyayaring hindi maganda ngayong araw.
"Oo may pupuntahan ako, nandito kasi ang parents ko nasa condo ng a-asawa ko." sagot ko.
Patuloy pa hanggang ngayon sa pagsasalita ni Mr. William minsan ay pinapalitan siya ng kaniyang secretary.
"Condo ng asawa mo, why? Where you live in?" She asked seriously.
Shit mali!
"I mean...Ano. Condo niya pero doon rin ako nakatira." I said, kahit puro kasinungalingan.
Alam kong masama ang magsinungaling pero sa mga ganitong sitwasyon, 'yon lang ang magagagwa ko para makatakas. I don't want to lie but I don't have a choice, but to choice lie. Fuck!
Selfish ba ako? Kung ginagawa kong magsinungaling para lang makatakas ako?
Nakakatakot kasi kapag gi-judge ka ng ibang tao, its' either a good compliment or bad compliment. Ang lakas kasi ng impact kapag galing sa iba.
When the meeting is over we went back to our cubicles ang worked. And at the 5pm I arranged all my folders and papers on my table. Excited to see my parents.
"Excted lang Annika!" I laughed.
"I need to go," saad ko kay Pau at maging sa iba. They also arranging they things on their table pero hindi ko na sila hinintay.
I walked to the elevators and went inside I took out my cellphone and I reply to Jerezon's text.
Nang bumukas na ang elevator ay lumabas na ako tahimik lang akong naglakad palabas. Tiningnan ko ang cellphone ko, walang reply si Jerezon. Galit siguro,
I smile.
Edi mas maganda.
Naiinis na tiningnan ko ang taxi na hindi man lang ako pinansin, dalawang taxi na ang hindi pumansin sa akin. Mukhang kailangan ko ng bumili ng kotse, mag-iipon ako para diyan.
Pinara ko ang isa pang dumaan pero hindi man lang ako nito pinansin, what the hell! Pasahero kaya ako.
"Tumatanggi na rin pala ang mga taxi ngayon sa pasahero." saad ko sa hangin.
I looked at my cellphone, tawagan ko kaya si Nomy. Hindi niya naman nasabi sa akin na susunduin niya ako e. Tsaka baka may ginagawa siya.
"Nakakainis!" I said. Naiinis na.
"Are you okay Annika?"
"Ay! Annika!!" I shouted dahil sa gulat, tiningnan ko si Winz.
"Hi! Nandyan ka pala." Saad ko at ibinalik ang tingin sa kalsada. "May hinihintay ka?"
I looked at him and shake my head.
Nang may dumaan ay pinara ko ulit pero ayaw talaga ng mga taxi ngayon sa mga pasahero. O tanging ako lang ang ayaw nila?Nang mag-ring ang cellphone ko ay kinuha ko ito at sinagot, hindi tinitingnan kung sino ang caller.
YOU ARE READING
Hurting You (Play Series #1)
RomancePLAY SERIES #1 Masakit kapag naiwan ka ng service niyo, napagalitan ng magulang, natalo sa lotto, hindi naipasa ang board exam, naubusan ng pera, nawalan ng pitaka, na hold up at na late sa trabaho. Pero mas masakit kapag iniwan ka ng taong mahal mo...
