Bir şarkıyla başladı bizim hikayemiz.
Ben kelimelerimi kullandım, o ise sesini.
Ben kelimelerle oynarken o seslerle dans etti.
Sonra.. benim kelimelerim onun sesine karıştı.
Biz bir şarkı olduk.
Sözleri de melodisi de bizdik.
Dinlemek ise size k...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
En çok sana kırıldım belki de, ama en çok da sana ihtiyacım vardı.
-Kiraz
***
Neyi çok istesem bu hayatta hep olmadı. Ya eksik istedim ya da istemeyi bilemedim. Nerde hata yaptım anlayamadım
3 Gün..
Tam tamına 3 gündür ulaşamıyorum Kayraya.
En son mesaj attıktan sonra hiçbir şey demeden yok olmuştu sanki. Telefonlarımı açmıyor, mesajlarıma cevap vermiyordu. Gördüğü de söylenemezdi. Merak ediyordum. Korkuyordum. Endişeleniyorum ama elimden hiçbir şey gelmiyordu. İşte bu zamanda aramızda olan mesafeye isyan ediyordum.
Uykusuz geçen gecenin sabahı bitik bir halde sıranın üzerinde öylece yatıyordum. Telefonun ekranı açık, çift tık olmayan mesajıma balkıyorduk.
Gözlerim dolarken dudaklarımı birbirine bastırıp bir süre bekledikten sonra cevapladım.
"Hayır, hala mesajım görülmedi. Çok kızıyorum kendime Feryal."
Sınıfta kimse olmadığı için rahatça konuşabiliyordum. Dersten sonra çıkmamıştım.
"Saçmalama Kiraz? Sen sadece doğal olarak karşısına çıkmak istedin. Aptal, istemiyorsa çıkma deyip geçebilirdi. Neden bu kadar meraklandırıyorsa seni, ah tam bir ahmak!!"
"Öyle söyleme.. Belki de.. telefonunun kaybetmiştir."
"Kendini kandırma, sen o mesajı attığında nasıl gördü ve hemen kayboldu? Lütfen kendini bu kadar yıpratma. Derslerim yoğun olmasa gerçekten koşa koşa geleceğim."
Yağmur başlayacaktı. Hızımı azalttım. Yönümü bir parka çevirip kulaklığımı takıp bir banka oturdum. Yağmur yağmaya başladı. İlk önce gök yüzünden sonra yüzümden akan damlaları hissettim.
