Melodi

11.Bölüm..

Bölüm Şarkısı: Anıl Piyancı & Perdenin Ardındakiler 'Yağmurlar'

'Kaçmaya çalıştığım her şeyin tam ortasındayım.'
                             -Kayra

***

Kayra'dan

Anlatmak isteyip, anlatamadığım ne varsa hepsini bir nefese sığdırdım.

Şimdi o nefesi vermekte zorlanıyordum.
O koca nefes bedenime ağır geliyordu.

İnsanın nefesi kendisine ağırlık yapar mıydı hiç?

Kendi nefesimin ağırlığı altında eziliyordum.

Son bir nefes çektiğim sigarayı söndürüp çöpe attım.

"Annen nasıl oldu?"

Kafamı yanıma gelen Efecan'a çevirdim. "Daha iyi"

Efecan yanıma oturduğunda birlikte gecenin karanlığını izledik.

"Sırası değil ama, mesaj atıyor mu hala?"

 Alt dudağımı ağzımın içine yuvarlanıp mırıldandım.

"Nerdeyse 1 aydır konuşuyoruz."

Efecan olduğu yerde aniden bana döndü.

"SİKTİR! Ulan bana neden söylemedin!?"

Kollarımı göğsümde bağlayıp omuz silktim.
"Bilmem. Aniden gelişti."

Efecan şaşkındı. Bende şaşkınım ama çok fazla umursadığım söylenemezdi. O an mesaj atmak istemiştim ve atmıştım. Bunu birilerine danışıp düşünecek halim yoktu.

"Peki nasıl biri fotoğrafını göstersene?"

"Gösteremem. Yani gösterecek bir fotoğrafı yok. Hala kendini koruyor hayalet kız."

Merak. İşte bu bende zamanla vücuduma yayılmıştı. İlk başlarda asla görüntüsünü merak etmiyordum.
Ama bundan 4 gün önce isteğim üzerine şarkı söylemesiyle bu duygu tüm bedenimi kaplamıştı. Nasıl merak etmezdim?

Sesi öyle ince ve mayhoştu ki. Konuşurken böyle mi çıkıyordu sesi bilmek istiyordum.

"Merak etmiyor musun? Ya psikopat falansa. Çünkü kız sana 2 yıldır hiç usanmadan mesaj atıyor Kayra?"

Kafamı salladım.

"Saçmalama Efecan, neyse boşver içeri girelim hadi."

Hızlı adımlarla içeriye girdiğimizde babamın ve Umut'un doktorla görüştüğünü gördüm. Yanlarına geldiğimizde babam yüzüme her zamanki ifadesini takınıp kısaca bakıp geçti.

".... Bu yüzden dikkat edilmesi gerekiyor Ahmet bey. Yanında birilerine ihtiyaç olabilir. Yalnız kalmamalı. İlaçlarını emin misiniz içtiğine?"